Mάλλον οι ταινίες που βλέπω με επηρεάζουν φίλες και φίλοι. Δεν εξηγείται αλλιώς, ότι από την ημέρα που είδα την ταινία Men In Black, έχω αρχίσει και νιώθω μέρος μιας τεράστιας συνωμοσίας. Έχω την αίσθηση ότι υπάρχει ένα σύννεφο που σκεπάζει σιγά-σιγά τον πλανήτη, κάνει τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται διαφορετικά και να μιλάνε γι αυτό ενώ ελάχιστοι ξέρουν τί πραγματικά είναι και πώς μπορούν να το χρησιμοποιήσουν. Παρά το τεράστιο hype των ΜΜΕ, υπάρχει μια μικρή μερίδα ανθρώπων που ξέρει και που κρατάει ζηλότυπα το μεγάλο μυστικό. Οι ΜΙΒ. Οι γνώστες της Μεγάλης Συνωμοσίας του Internet.
Ο κόσμος ακούει γι αυτό και θέλει να μάθει παραπάνω. Κάποιοι έχουν αρχίσει ήδη να δηλώνουν σχετικοί, κάποιοι άλλοι έχουν αρχίσει να παρέχουν τις υπηρεσίες τους -έναντι αδρής αμοιβής φυσικά- σε άλλους που δεν ξέρουν αλλά που θέλουν να μάθουν. Η αγορά βοά και οι επιχειρηματίες δηλώνουν ο ένας στον άλλον ότι σύντομα θα είναι και αυτοί στον κυβερνοχώρο. Μηχανήματα αγοράζονται κατά δεκάδες, οι σχολές δημιουργούν τμήματα για Internet, οι σχεδιαστές συμπεριλαμβάνουν τη δημιουργία web σελίδων στα βιογραφικά τους. Νέες εταιρείες εμφανίζονται από το πουθενά και τραγελαφικές κολλεγιές παίρνουν σάρκα και οστά. Ακόμα και ο δημόσιος τομέας μπαίνει στο παιχνίδι.
Πιστά στο ρόλο τους, τα ΜΜΕ μπαίνουν κι αυτά στο παιχνίδι. ’ρθρα επί άρθρων, αφιερώματα και φωτογραφίες. Ειδικοι Internetολόγοι συζητούν με παράγοντες της αγοράς, στελέχη δίνουν τα φώτα τους για το νέο μέσο, δυσκοίλιοι ακαδημαϊκοί μιλούν για την αποξένωση της τεχνολογίας σε άσχετους δημοσιογράφους, πολιτικοί υπόσχονται είσοδο της χώρας στον 21ο αιώνα. Και το μεγάλο κοινό, μένει με την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του, χωρίς να ξέρει αν όλα αυτά είναι καλά ή κακά, αν θα κάνουν τη ζωή του καλύτερη ή χειρότερη, αν θα αυξηθεί η ανεργία ή αν θα υπάρξουν δουλειές.
Εδώ ακριβώς, είναι που μπαίνει και η αίσθηση της συνωμοσίας που έλεγα παραπάνω. Ζώντας μέσα στο Δίκτυο πολλές ώρες την ημέρα εδώ και πολύν καιρό, κάνοντας μια δουλειά που ασχολείται συνεχώς με τα του Δικτύου, μιλώντας με ανθρώπους που το Internet είναι η δουλειά τους -και ένα μεγάλο μέρος της ζωής τους- καταλαβαίνω πολύ καλά τί είναι αυτά που λένε όλοι αυτοί που μιλάνε. Μόνο που καταλαβαίνω και πότε λένε βλακείες -μη μου πείτε ότι δε συμβαίνει και σε εσάς. Είναι λες και γνωρίζουμε το επτασφράγιστο μυστικό που ψάχνουν όλοι αυτοί οι Internetίζοντες γύρω μας και που προκειμένου να παραδεχθούν ότι δεν ξέρουν είναι διατεθειμένοι να πουν οποιαδήποτε μαλακεία.
Εννοείται ότι κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ξέρει τα πάντα για το Δίκτυο και τα περί αυτώ. Μια τέτοια πανσπερμία τεχνολογιών, πληροφοριών και ανθρώπων, είναι αδύνατο να χωρέσει στο κεφάλι ενός ανθρώπου, όσο μεγάλο και να είναι. Μόνο που έχω -και πιστεύω ότι με καταλαβαίνετε φίλοι και φίλες του S.N.A.F.U. γιατί νομίζω ότι το έχετε κι εσείς- το αίσθημα του Internet. Το τί σημαίνει "κάνω login", "κάνω download", "μιλάω με τον Χ", "πάω στο CNN". Έχω την αίσθηση του τι μπορεί να κάνει το μέσο αυτό και πώς μπορεί να βοηθήσει σε απλά καθημερινά πράγματα τον οποιονδήποτε. Την αίσθηση του κοινού τόπου.
Αυτή είναι η σκευωρία για την οποία μιλάω. Εσείς και εγώ, αγαπητοί ακροατές είμαστε σε εκείνη τη μειοψηφία που ξέρει τί είναι αυτό το "ιντερνέτ" για το οποίο μιλούν ή θέλουν να μάθουν όλοι. Καταλαβαίνουμε το περιβάλλον ενός browser και μπορούμε να αντιληφθούμε πότε μια ταινία δείχνει τα πράγματα σωστά και πότε όχι σε ό,τι αφορά την αποστολή ενός mail. Και -αντίθετα με ό,τι σας λένε- εξακολουθούμε να μην είμαστε και πάρα πολλοί. Το Δίκτυο έχει πολλούς που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες του, αλλά πολύ λίγους που καταλαβαίνουν ότι στην πραγματικότητα υπάρχει και κάτι ακόμα.
Ο λόγος που τα λέω όλα αυτά; Επειδή ώρες-ώρες νιώθω παράξενα και ήθελα να σας το πώ -άμα δε μιλήσεις στον αναγνώστη σου σε ποιόν θα μιλήσεις; Δεν υπονοώ σε καμμιά περίπτωση ότι θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τη γνώση αυτή για να υποτάξουμε τους άσχετους ή ότι πρέπει να πάρουμε και το φοβερό αέρα επειδή έτυχε να ξέρουμε κάποια πράγματα πριν τα μάθουν οι άλλοι. Το Δίκτυο σύντομα θα είναι στη ζωή όλων και η -όποια- παλαιότητα δε θα λέει και πάρα πολλά. Εκείνο που λέω όμως, είναι ότι θα πρέπει να αισθανόμαστε καλά που ξέρουμε κάτι για το οποίο ο κόσμος θέλει να μάθει. Μερικές φορές, είναι καλό να είσαι μέρος μιας συνομωσίας.
Το ραδιόφωνο παίζει Terror X Crew (Ο έλληνας που έχεις συνηθίσει), η ώρα είναι 10.53 βράδυ Κυριακής 9 Νοεμβρίου και το τριακοστό όγδοο S.N.A.F.U. έχει πολλή-πολλή δουλειά. Η Ελένη διακευάζει Χατζηδάκι (κάποιοι άνθρωποι κάνουν και πιό δημιουργικές δουλειές, πώς να το κάνουμε) και μάλλον θα πρέπει να παραγγείλω το εθνικό φαί των κομπιουτεράδων, καθώς η νυξ προβλέπεται μακρυά. Καλή σας εβδομάδα.
No comments:
Post a Comment