Για άλλη μια φορά το S.N.A.F.U. καθυστέρησε να εμφανιστεί και για άλη μια φορά, "υπεύθυνη" είναι η ΕΕΧΙ. Μια μάζωξη στο υπόγειο της ΕΕΧΙ με θέμα το spamming και το πως να το αντιμετωπίσει κανείς, καθώς και μια βόλτα με φίλους μετά, οδήγησε στην καθυστέρηση αυτή. Ο γράφων ελπίζει να κατανοείτε ότι μια συνάντηση/συζήτηση με φίλους (αλλά και με καινούρια μέλη που ακόμα δεν έχουν γίνει -ακόμα- φίλοι) παίρνει προτεραιότητα έναντι της υποχρέωσης για το εβδομαδιαίο σας ανάγνωσμα και αρχίζει από εδώ και πέρα.
Η κουβέντα για το spam μου φέρνει πάντα στο νου όλα εκείνα που κάνουν το Δίκτυο ένα μέρος άξιο λόγου. Και όλα εκείνα που μπαίνουν κάτω από την ομπρέλλα που λέγεται ελευθερία. Σίγουρα ο τεράστιος όγκος πληροφορίας είναι ένας καλός λόγος για να επισκέπτεται κανείς το Internet τακτικά και σίγουρα η γρήγορη επικοινωνία το κάνουν αναγκαίο για κάποιον που θα μάθει να το χρησιμοποιεί. Σίγουρα αποτελεί μια εξ' ίσου καλή -αν όχι πολύ καλύτερη- λύση για ψυχαγωγία από την τηλεόραση (ειδικά αν είσαι τύπος που διαβάζει πολύ) και σίγουρα είναι κάτι μοδάτο -αν είσαι τύπος που ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο. Λόγοι για να το χρησιμοποιήσεις υπάρχουν πολλοί, όμως σημαντικώτερος λόγος, τουλάχιστον για το γράφοντα, είναι η αίσθηση ελευθερίας.
Πρώτα-πρώτα οι ίδιοι οι spammers. Έχουν το δικαίωμα να κάνουν αυτό που θέλουν -να σπάνε δηλαδή τα νεύρα όλων των υπολοίπων- προκειμένου να βγάλουν δυό δραχμές παραπάνω, κρύβοντας τις προθέσεις τους πίσω από την ελευθερία λόγου και την ελευθερία του αποδέκτη των μηνυμάτων τους να "ενημερωθεί". Και πλην κάποιων -ελαχίστων- περιπτώσεων, κανείς δεν μπορεί να τους κυνηγήσει νομικά σε ένα Δίκτυο που αλλάζει ολοένα και που δε διοικείται από κανέναν. Για κάθε διαμαρτυρία που θα υπάρξει εναντίον τους, θα υπάρξει αμέσως ένας καταιγισμός από νέα spams, αυτή τη φορά από άλλη διεύθυνση, από άλλο domain, από άλλον αποστολέα. Ο Jeff Slaton, ο Stanford Wallace ή ο οποιοσδήποτε άλλος κόπανος έχει αποφασίσει ότι το Internet μπορεί να τον ωφελήσει οικονομικά, θα συνεχίσει το σπασαρχίδικο (pardon my French) έργο του με ελάχιστο κόστος. Έχουν την ελευθερία να το κάνουν.
Υπάρχουν όμως και οι "αντί". Αυτοί που έχουν εκνευρίστεί, ενοχληθεί, ζημιωθεί από όλη αυτή την ιστορία ή που απλά θεωρούν το Δίκτυο τόσο δική τους υπόθεση, που αρνούνται να το αφήσουν έρμαιο στα νύχια των κακών (ή εν πάσει περιπτώσει εκείνων που αυτοί θεωρούν κακούς). Έτσι, αντιδρούν. Ξεκινώντας πολιτισμένα, με διαμαρτυρίες στους υπευθύνους των παροχέων υπηρεσιών Internet, για να συνεχίσουν με το φιλτράρισμα των ενοχλητικών μηνυμάτων, με δυσφήμιση των spammers και ενίοτε με χακιές στα μηχανήματά τους προκειμένου να τους σταματήσουν έστω και για λίγο. Και αυτοί, γνωρίζουν ότι στην πραγματικότητα δεν κινδυνεύουν από αυτές τις πράξεις αυτοδικίας, μια και ο νόμος δεν ισχύει "δυτικά του Κεντάκυ". Και αυτοί, έχουν την ελευθερία να το κάνουν.
Φυσικά δεν είναι μόνο οι spammers και οι αντίπαλοί τους. Είναι και όλοι εκείνοι που θα βγουν στα Usenet groups και θα μιλήσουν, θα βγουν στις mailing lists και θα ανοίξουν συζητήσεις, θα φιάξουν web σελίδες και θα τις γεμίσουν με ενδιαφέρουσες ή αδιάφορες πληροφορίες, νόμιμες ή παράνομες, επίσημες ή ανεπίσημες. Κάποιος που έχει βίτσιο με τους χαρταετούς ή με τα δαντελένια γυναικεία εσώρουχα, με τα γραμματόσημα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων ή με το Kurzweil K2000 (χελλόου χάνυ ;-) μπορεί να πάρει το βήμα και να πει ό,τι θέλει, με όποιον τρόπο θέλει και χωρίς (πρακτικά) να μπορεί να τον ελέγξει κανείς. Αν κάποιος θελήσει να τον ελέγξει, έχει (και αυτός) την ελευθερία να το κάνει βέβαια, όμως το κυνήγι θα κρατήσει πολύ και θα στηρίζεται σε πολύ νεφελώδεις έννοιες. Καλή τύχη σε όποιον δοκιμάσει να βγάλει άκρη.
Ακόμα και αυτό που διαβάζετε αυτή τη στιγμή, είναι προιόν της ίδιας ακριβώς ελευθερίας. Μπορώ με μηδέν κόστος, να γράφω κάθε εβδομάδα κάτι, να το αναρτώ εις περίοπτον θέσιν στο web και να σας καλώ να το διαβάσετε. Μπορώ οποτεδήποτε θελήσω να πάψω να το κάνω, και μπορώ να γράψω οτιδήποτε θελήσω για οποιοδήποτε θέμα. Μπορώ να το κάνω μεγαλύτερο ή μικρότερο, με εικόνες ή σκέτο, αστείο ή σοβαρό, επιθετικό ή ήπιο. Έχω την ελευθερία να το κάνω, μου αρέσει ιδιαιτέρως και δεν το διαπραγματεύομαι σε καμμιά περίπτωση. Όπως και εσείς έχετε την ελευθερία να σταματήσετε το διάβασμα οποιαδήποτε στιγμή και να πάτε οπουδήποτε αλλού ή να μου στείλετε ένα mail με μπινελίκια, απλά και μόνο επειδή θεωρείτε ότι δε λέω τίποτα.
Δεν κομίζω γλαύκα εις Αθήνας. Το ξέρω ότι τα ξέρετε όλα αυτά. Μόνο που ώρες- ώρες ειλικρινα εντυπωσιάζομαι από αυτό το final frontier που λέγεται Δίκτυο, Matrix ή cyberspace (έτσι για να γίνουμε και λίγο μπανάλ) και με τις δυνατότητές του. Και δεν εννοώ τις τεχνικές δυνατότητες αλλά τις δυνατότητες επέκτασης του τρόπου που σκέφτονται οι άνθρωποι. Όσο και να αλλάξουν τα interfaces των υπολογιστών, όσο και να διαφοροποιηθεί ο τρόπος πρόσβασης, όσο και αν μεταλλαχτεί σε κάτι άλλο, το Δίκτυο θα δίνει αυτή την αίσθηση της ελευθερίας σε όλους εκείνους που παίζουν μαζί του. Και μπορείτε να με πείτε όσο geek θέλετε. Έχετε την ελευθερία να το κάνετε.
Το ραδιόφωνο παίζει (νομίζω) Bob Seger (Against the wind), η ώρα είναι 12.52 μεσημέρι Δευτέρας 11 Αυγούστου και το εικοστό έβδομο (καθυστερημένο) S.N.A.F.U. πάει για δουλειά. Καλή σας εβδομάδα.
No comments:
Post a Comment