Ο φίλος μου ο Π. είναι δημοσιογράφος εδώ και καμμιά δεκαετία. Πρόσφατα,έπιασε δουλειά σε κάποιο από τα μεγάλα lifestyle περιοδικά, και με πήρε τις προάλλες τηλέφωνο να μου πει ότι στο περιοδικό που δουλεύει ενδιαφέρονται για κάποιο θέμα σχετικό με Internet. Πολύ σωστά -και συντροφικά- σκεπτόμενος τους έδωσε το τηλέφωνό μου. Πράγματι, με πήρε τηλέφωνο μια ευγενέστατη κυρία (γραμματέας του περιοδικού) και μου είπε να περάσω από τα γραφεία ώστε να συζηήσουμε το "θέμα".
Αν και ήμουν σίγουρος για την έκβαση της συζήτησης, πήγα. Και άκουσα το θέμα. Με τη διαφορά ότι η κυρία -συμπαθέστατη όπως είπαμε- μου το είπε ξεκάθαρα από την αρχή. "Το θέλουμε κίτρινο. Μας ενδιαφέρει η πλευρά του Internet που έχει να κάνει με βιζιτούδες, με σατανιστές, με παιδοφιλία, με πορνογραφία. Υπάρχουν όλα αυτά, δεν υπάρχουν;". Φυσικά. Μόνο που το θέμα δε σταματάει εκεί. Και η εν λόγω κυρία -καθώς και τα αφεντικά της- δεν ενδιαφέρονται για παραπέρα.
Στον αντίποδα, η εκπομπή της ΕΤ1 το βράδυ της Πέμπτης. Με θέμα πάλι το Internet. Ένας δημοσιογράφος, ένας πολιτικός, ένας ψυχολόγος και ο εκπρόσωπος τύπου της Ιεράς Συνόδου (!) συζητούν για το Δίκτυο και τα πιθανά πλροβλήματα που μπορεί να δημιουργήσει στην κοινωνία μας. Πολύ πιο ψύχραιμα αυτή τη φορά -ακόμα και ο εκπρόσωπος της Ι.Συνόδου εκφράστηκε θετικά. Η συζήτηση δεν απευθυνόταν σε σχετικούς με το θέμα και από την άλλη μεριά έχω ορισμένες αμφιβολίες για το τι κατάλαβαν οι εντελώς άσχετοι. Όμως τελικά το αποτέλεσμα της κουβέντας έβγαζε κάτι θετικό.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Υπάρχει μια μικρή μερίδα του πληθυσμού που ασχολείται με το Internet. Υπάρχει μια μεγαλύτερη μερίδα που θα ασχοληθεί οσονούπω -οι σφυγμομετρήσεις μιλούν για ένα 25-30% που πρόκειται να "μπει" στο Internet (σα χρήστες) μέσα στα επόμενα 1-2 χρόνια. Και υπάρχει και η πλήθουσα αγορά, που δεν έχει την παραμικρή ιδέα για υπολογιστές, Internet ή οτιδήποτε άλλο σχετικό (πρόκειται για αυτούς που βλέπουν το Χρυσό Κουφέτο). Το θέμα όμως είναι ότι για αυτό το μεγάλο ποσοστό γίνεται όλη η φασαρία.
Αντίθετα με τις εκλογές, το παιχνίδι της ενημέρωσης εντός ή εκτός εισαγωγικών δεν παίζεται για τους αναποφάσιστους. Παίζεται για τη μεγάλη μερίδα του κόσμου που χωρίς να έχει την παραμικρή ιδέα, μπορεί να ανακόψει την πορεία κάποιων εξελίξεων. Αν τα media παρα-προωθήσουν κείμενα σαν αυτό που μου ζήτησαν από το περιοδικό, οι άνθρωποι αυτοί δε θα αφήσουν ποτέ τα παιδιά τους να πάρουν υπολογιστή, δε θα τους δώσουν ποτέ λεφτά για συνδρομή στο Internet και θα σπείρουν τον πανικό για "την κόλαση που απειλεί τα παιδιά μας" σε άλλους γονείς που δεν είχαν την ευκαιρία να διαβάσουν το "έγκυρο άρθρο" του γνωστού περιοδικού. Και ας βγαίνουμε εμείς μετά να λέμε ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι. Ποιός θα μας ακούσει;
Λέμε ότι το Internet έχει τρομερή δύναμη. Λέμε ότι ένας άνθρωπος μπορεί να γονατίσει μια βιομηχανία αν χρησιμοποιήσει σωστά τις δυνατότητες του Δικτύου (περίπτωση Intel Pentium). Λέμε ότι πρόκειται για το σημαντικώτερο επικοινωνιακό μέσο από την εφεύρεση της τυπογραφίας και δώθε. Λέμε ανοησίες σύντροφοι. Και αυτό, διότι ξεχνάμε κάποια βασικά πραγματάκια που όμως κάνουν τη μεγάλη διαφορά.
Τα παραδοσιακά media καλά κρατούν. Και σε χώρες όπως η Ελλάδα, με τόσο υψηλό ποσοστό τεχνοφοβικών, τεχνοάσχετων και τεχνοημιμαθών, το Internet και η πλατειά χρήση του, μπορεί να ανακοπεί ακριβώς εξ' αιτίας της τόσο ισχυρής θέσης που έχουν τα media στη συνείδηση του μέσου πολίτη. Μην ξεγελιόμαστε, οι Τριανταφυλόπουλοι, Τράγκες, Κωστόπουλοι, Χατζηνικολάου, Παναγιωτόπουλοι, Τσίμες, Κανέλλες και Κακαουνάκηδες έχουν όπλα που αν θέλουν (ή αν δεν ξέρουν, που είναι και το σηνηθέστερο), μπορούν να μας τσακίσουν. Και όταν λέω "μας" δεν εννοώ φυσικά όσους ξέρουμε και χρησιμοποιούμε το Internet. Εννοώ όλους τους γύρω μας, όλους εκείνους που θα μπορούσαν να ωφεληθούν από το Δίκτυο, όλους εκείνους που θα μπορούσαν να κάνουν τη χώρα αυτή (και τον κόσμο αν θέλετε) καλύτερο με το να έρθουν στο Δίκτυο, να επικοινωνήσουν, να ενδιαφερθούν, να βάλουν και να δουν περιεχόμενο.
Μόνα όπλα μας; Η δημοσιότητα και η δικτύωση. Φιάχτε σελίδες με περιεχόμενο και στείλτε δελτία τύπου για αυτές σε όλα τα media. Αν έχετε φίλους δημοσιογράφους ή εργαζόμενους σε media, μιλήστε τους και δείξτε τους τι σημαίνει Internet. Ελάτε σε επαφή με τον καθένα που δεν ξέρει και πιστεύετε ότι θα μπορούσε να μάθει και πείτε του, διδάξτε τον. Βρείτε απλούς τρόπους να εξηγήσετε τι σημαίνει Internet στον ΚΑΘΕΝΑ. Πηγαίνετε στο σχολείο της γειτονιάς σας και κάντε μια παρουσίαση στους μαθητές και στους δασκάλους. Δικτυώστε τον κόσμο. Κάντε hype, δείξτε τους αυτά που τους ενδιαφέρουν, δείξτε τους ότι το να είσαι στο Internet μπορεί να έχει πλάκα, μπορεί να είναι σημαντικό μπορεί να είναι παιχνίδι.
Μόνο έτσι θα τραβήξουμε την προσοχή των media και του κοινού που επηρεάζουν στο πραγματικό Internet. Μόνο έτσι θα αρχίσει η πραγματική ανάπτυξη του Δικτύου στη χώρα αυτή. Και μόνο έτσι θα καταφέρουμε να αποδυναμώσουμε κομμάτια σαν αυτό που μου παρήγγειλαν, κάνοντάς τα απλώς γραφικά. Ξέρουμε ότι μπορέι κανείς να βρει τα πάντα μέσα στο Δίκτυο. Ας μην περάσει όμως στον κόσμο η άποψη ότι Internet είναι μόνο αυτά. Γιατί τότε την έχουμε πατήσει όλοι. Κήρυγμα θα μου πείτε. Ίσως. Όμως υπάρχουν στιγμές που πραγματικά φοβάμαι. Εσείς όχι; Παρεμπιπτόντως, το κομμάτι που μου ζήτησαν δεν το έγραψα. Έχετε καμμιά αμφιβολία όμως ότι τελικά θα δημοσιευτεί;
Το ραδιόφωνο παίζει Dr.Feelgood (Nomodo, yakamo), η ώρα είναι 3.26 μεσημέρι Κυριακής 6/4/97 και το ένατο S.N.A.F.U. πάει για φαγητό και διάβασμα. Καλή σας εβδομάδα.
No comments:
Post a Comment