Για άλλη μια φορά, την αφορμή για το S.N.A.F.U. την έδωσε το Wired. Με εξώφυλλο το μήλο της Apple ως καρδιά καθολικού Ιησού, το περιοδικό προσπαθεί να δώσει τη γνώμη του για το πρόβλημα της εταιρείας, ένα πρόβλημα που παρουσιάζει ενδιαφέρον μια και δίνει την ευκαιρία να παρατηρήσει κανείς διάφορα πράγματα. Η ιστορία -δια τους μη γνωρίζοντες τα της Silicon Valley- είναι ότι η πάλαι ποτέ κραταιά Apple, είναι στα πρόθυρα ενός πολύ άδοξου θανάτου, καθώς το έσοδα της έχουν πιάσει πάτο. Το προσωπικό απολύεται με τις ντουζίνες σε τακτά χρονικά διαστήματα και ο νυν CEO, ο Gil Amelio δεν καταφέρνει -όπως δεν το κατάφεραν και οι προκάτοχοί του- να δώσει μια λύση.
Το πρόβλημα της Apple είναι πιο ορατό στις ΗΠΑ, οπου υπάρχει μια αρκετά μεγάλη προεγκατεστημένη βάση χρηστών, οι οποίοι μάλιστα είναι κάτι παραπάνω από χρήστες. Είναι οπαδοί και δη φανατικοί. Αν και η εταιρεία τους έχει αδειάσει επανειλημμένως, οι Macintoshάδες εξακολουθούν να πίνουν νερό στο όνομα του αγαπημένου τους υπολογιστή, παραβλέποντας τις αναβαθμίσεις που άργησαν, τις ιδιαίτερα υψηλές τιμές και τα αποτυχημένα μοντέλα που έχει παρουσιάσει η εταιρεία στην προσπάθειά της να κρατηθεί στη θέση από την οποία ξεκίνησε. Και η οποία, όσο παράξενο και να φαίνεται σε έναν νέο χρήστη αν αυτός κρίνει με τα σημερινά μέτρα της αγοράς, ήταν η πρώτη θέση στο χώρο των προσωπικών υπολογιστών. Ας μην ξεχνάμε, ότι η Apple προηγήθηκε της ΙΒΜ στο χώρο αυτόν κατά τέσσερα χρόνια.
Αν μιλήσει κανείς με κάποιον φανατικό Macintoshά, θα εισπράξει μια σειρά από "επιχειρήματα" του τύπου "εμείς είχαμε windows όταν η Microsoft ακόμα είχε DOS" ή "στο χώρο των γραφικών τεχνών είμαστε κορυφή" ή "εμείς έχουμε το πραγματικό plug'n'play από χρόνια". Και ουδείς εξ' αυτών συνειδητοποιεί ότι αυτός ακριβώς ο τρόπος σκέψης, είναι που αυτή τη στιγμή σπρώχνει την τέως πρωτοπόρο Apple στο γκρεμό. Βλέπετε, στο χώρο της βιομηχανίας υπολογιστών -όπως και σε άλλους, αλλά ας μην το παρατεντώσουμε- δεν έχει απολύτως καμμιά σημασία το ποιός ήρθε πρώτος. Πολύ περισσότερο μετράει το ποιός θα μείνει στο παιχνίδι και το ποιός θα κάνει τις σωστές κινήσεις την κατάλληλη στιγμή. Και για να το κάνουμε και πιο δύσκολο, στη βιομηχανία αυτή, τα πάντα παίζονται κάθε μέρα. Ζόρικο; If you can't take the heat, stay away from the kitchen.
Δε θα σχολιάσω το περί γραφικών -οι πιο πολλοί graphics artists που ξέρω δουλεύουν σε PCs και είναι αρκετά ικανοποιημένοι και όσοι δεν ικανοποιούνται με τα PCs πηγαίνουν σε μεγάλα workstations τύπου Silicon Graphics. Αυτό που σηκώνει σχόλιο όμως, είναι το περιβόητο επιχείρημα περί plug 'n' play, μια και αυτό είναι που φανερώνει τη λάθος πολιτική της Apple. Δηλαδή το κλειστό σύστημα που δεν το αντιγράφει κανείς. Έτσι, μπορείς να έχεις plug 'n' play -με τη λογική του Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει- όμως παράλληλα έχεις ένα πληκτρολόγιο που μπορείς να το αγοράσεις μόνο από την Apple, ένα ποντίκι που μπορείς να το αγοράσεις μόνο από την Apple και πάει λέγοντας για τα πάντα. Όποιος πιστεύει ότι το μονοπώλιο -ή έστω το ολιγοπώλιο- κατεβάζει τις τιμές, ας πάει να ξαναδιαβάσει πολιτική οικονομία και ας έρθει να του κάνω ερωτήσεις.
Κλειστή στο καβούκι της, η Apple έβλεπε τους χρήστες να περνούν, το σπασίκλα από το Redmond να γίνεται πιο πλούσιος και τους χρήστες της να μένουν όλο και πιο απογοητευμένοι. Διάβολε, ούτε καν πειρατικό software δε βρίσκεις εύκολα για Apple -και αυτό ΕΙΝΑΙ ένδειξη δημοτικότητας μιας πλατφόρμας. Οι εταιρείες που την υποστήριζαν με τα προγράμματά τους, άρχισαν να κοιτάζουν και τα -πλέον- multimedia PCs, πράγμα πολύ λογικό μια και οι άνθρωποι να πουλήσουν θέλουν, όχι να κάνουν κοινωνικό έργο. Ακόμα και οι παραδοσιακοί Macintoshάδες, οι γραφίστες και οι μουσικοί, έχουν αρχίσει να εγκαταλείπουν το πλοίο με το μήλο στο φουγάρο, καθώς τα PCs γίνονται όλο και πιο γρήγορα και με περισσότερες δυνατότητες. Χώρια που μπορείς να τους βάλεις ο,τι περιφερειακό θέλεις, χώρια που κοστίζουν λιγώτερο.
Το Internet, ήταν ένας από τους τομείς που η Apple θα μπορούσε να υπερτερήσει. Αν οι σοφές κεφαλές της, έδιναν από νωρίς στο χρήστη (ή ακόμα καλύτερα, στον υποψήφιο χρήστη) του Δικτύου, ΤΗ λύση για την αξιόπιστη και ευκολώτερη πρόσβασή του, τα πράγματα θα ήταν αλλιώς. Η κίνηση των άλλων, των "κακών", με τον Internet Explorer είναι μια κίνηση που θα μπορούσε να έχει γίνει από την Apple -που ούτως ή άλλως διαθέτει ένα αρκετά σημαντικό τμήμα software με επικεφαλής τον Steve Jobs. Αν είχαν σκεφτεί να ενσωματώσουν το Internet στο σύστημά τους, θα είχαν κερδίσει το χρόνο που έχασαν οι χρήστες Windows με το Trumpet και όλα τα διαφορετικά (και ενίοτε αλλοπροσάλλως συμπεριφερόμενα) TCP/IP stacks, τα modems που μπλέκονταν με τις κάρτες ήχου κλπ. Πλην όμως, το τραίνο του Internet ακολούθησε τα προηγούμενα στο αμαξοστάσιο των καλών προθέσεων και του κακού management.
Η Apple θα κλείσει. Και θα κλείσει επειδή δεν υπάρχει λόγος να μην κλείσει. Μια εταιρεία που βασίστηκε τόσο πολύ στην αλλοτινή πρωτοπορία της, χάνοντας τόσο πολύ το μέλλον, δεν εχει θέση σε μια αγορά που κοιτάει -έστω και με τη βία- το μέλλον. Η Apple όμως, δε θα κλείσει μόνο από το κακό management ή από την έλλειψη οράματος. Θα κλείσει επειδή δεν ανταπέδωσε στους χρήστες της, την αγάπη που πραγματικά της έδειξαν αυτοί. Κανείς δε θέλει να βλέπει τα αισθήματά του να πηγαίνουν στα σκουπίδια -κάθε απογοητευμένος εραστής θα το επιβεβαιώσει αυτό. Αν και χρήστης PC/Unix πάντως, θα λυπηθώ πολύ όταν συμβεί. Κυρίως επειδή με την Apple φευγάτη, προσωπικός υπολογιστής θα σημαίνει πλέον αποκλειστικά Windows. Θεός φυλάξει δηλαδή...
Το ραδιόφωνο παίζει Van Der Graaf Generator (Cat's Eye/Yellow Fever), η ώρα είναι 3.43 ξημερώματα Κυριακής 8/6/97 και το δέκατο όγδοο S.N.A.F.U. πάει για ύπνο. Καλή σας εβδομάδα.
No comments:
Post a Comment