Δύο φορές μέσα στην εβδομάδα, ο ανταποκριτής σας βρέθηκε να είναι αποδέκτης μηνυμάτων με θέμα τα domain names και τα πιθανά προβλήματα που μπορεί να προκύψουν με την επικύρωσή τους, φίλες και φίλοι. Και ομολογώ ότι έχω αρχίσει να ενοχλούμαι, καθώς ένα θέμα που πλήττει εδώ και ενάμιση χρόνο περίπου το Internet στο εξωτερικό, φτάνει και εδώ. Αναπόφευκτο θα πείτε και ενδεχομένως θα έχετε δίκιο -οι άνθρωποι είναι παντού οι ίδιοι και τα προβλήματά (και οι αδυναμίες) τους είναι κοινά. Μόνο που στην Ελλάδα, το θέμα ενδέχεται να πάρει ακόμα πιο άσχημη τροπή, καθώς οι έλληνες τυγχάνουν ολίγον επιρρεπείς την τέχνη της συνδυαστικής (όσοι είδαν το "Βαλκανιζατέρ" ξέρουν περί τίνος ομιλούμε με το "συνδυαστική").
Και οι δύο φίλοι που μου έστειλαν μηνύματα, είχαν το ίδιο (λίγο-πολύ) πρόβλημα. Ζήτησαν από το hostmaster ένα domain name για κάποιον πελάτη τους, ο hostmaster τους το έδωσε και στη συνέχεια τους έστειλε νέο μήνυμα, λέγοντας ότι τελικά δεν μπορεί να τους το δώσει, επειδή είναι ήδη κατοχυρωμένο και απλά ήταν σε κάποια παλιώτερη database η οποία δεν έχει συγχρονιστεί με την τρέχουσα. Ως εκ τούτου, "λυπούμεθα, χάσατε" και ο πελάτης -δια των φίλων- θα πρέπει να βρει άλλο domain name. Πρόβλημα θα μπορούσε να πει κανείς, όμως τι να κάνεις, συμβαίνουν αυτά. Μια database είναι, δυόμιση χιλιάδες και, έχουν φτάσει τα domain names κάτω από το .gr, γίνονται και λάθη.
Αυτό που έκανε τους φίλους να ενοχληθούν -και δικαίως- είναι το ότι τα domain names που ζήτησαν, ήταν από εκείνα που χαρακτηρίζονται στην πιάτσα ως "καλά". Αν για παράδειγμα ο ανταποκριτής σας, αντί να έβγαζε το ψωμί του όπως το βγάζει και αποφάσιζε να πουλάει υπολογιστές (Θεός φυλάξοι δηλαδή), θα ήταν πολύ χρήσιμο εμπορικά, το να μπορέσει να χτυπήσει το domain name "computer.gr" ή το "computers.gr" ή το "pc.gr". Έτσι, ακόμα και ένας άσχετος θα πετύχαινε το site του πολύ εύκολα, χώρια που το όνομα είναι πολύ ευκολομνημόνευτο για τον καθένα, ακόμα και αν δεν τυγχάνει μέσα στα κόλπα. Το πράγμα γίνεται πολύ πιο ζόρικο -για τις επιχειρήσεις πάντα- όταν η εταιρία Παυλίδης πχ, καταφέρει να πάρει το domain name "chocolate.gr". Αυτόματα, η λέξη σοκολάτα στο Δίκτυο, ταυτίζεται με τη συγκεκριμένη μάρκα. Καλό;
Πολύ καλό και δεν είναι τυχαίο το ότι κάποια domain names τέτοιου τύπου, βρίσκονται δεσμευμένα (ήτοι καβατζωμένα) από πολύ νωρίς. Εκείνο που κάνει τα πράγματα ύποπτα, είναι το να δει κανείς δηλώσεις για ένα τέτοιο όνομα οι οποίες όμως δε λένε ποιός τα έχει πάρει. Αν πχ, κάνει κάποιος ένα whois query για το domain "media.gr" θα δει ότι το όνομα είναι χαρτογραφημένο από πλευράς nameserver στους nameservers του FORTHnet, όμως πουθενά δεν ανφέρεται το ποιός το έχει δεσμεύσει. Και βεβαίως, εύλογα αναρωτιέται κάποιος αν και εφ' όσον το όνομα είναι δεσμευμένο από κάποιον πραγματικό πελάτη ή αν έχει γίνει registered από την ίδια τη FORTHnet. Και αν έχει συμβεί αυτό για ποιό λόγο έχει συμβεί.
Το σημείο είναι βεβαίως οριακά λεπτό και ο ανταποκριτής σας δε θα ήθελε να βρεθεί με μια μήνυση για συκοφαντία στην πλάτη του. Ως εκ' τούτου, δε θα μπει στον πειρασμό να χαρακτηρίσει τη συγκεκριμένη περίπτωση σαν "δόλια" εκ μέρους της FORTHnet (ή της οποιασδήποτε FORTHnet, καθώς το θέμα μπορεί να προκύψει σε οποιονδήποτε παροχέα υπηρεσιών Internet). Θα μνημονεύσει όμως, την πειρατεία ονομάτων που συμβαίνει στο εξωτερικό συστηματικά. Υπάρχουν εταιρίες οι οποίες σπεύδουν να κατοχυρώσουν μια σειρά από domain names άλλων εταιριών προκειμένου να τα πουλήσουν στους ενδιαφερόμενους, όταν αυτοί παοφασίσουν ότι θέλουν να μπουν στο Δίκτυο και συνειδητοποιήσουν ότι χρειάζονται ένα domain name. Όπως γνωρίζουν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, τέτοια προβλήματα αντιμετώπισαν η McDonalds και η Pepsi, στην περίπτωση δε της πρώτης, ο κάτοχος του domain name το είχε κάνει επίτηδες -ή έτσι λέχθηκε.
Ένας λόγος για τον οποίον πιστεύω ότι το πράγμα μπορεί στην Ελλάδα να πάρει διαστάσεις, είναι λόγω της ορθογραφίας των greenglish. Φαντάζεστε να κάνετε κόπο για να πάρετε το domain name "radio.gr" και να βρεθεί κάποιος να πάρει το "radiofono.gr" ή το "radiofwno.gr" ή το "radiofvno.gr"; Ποιός θα επιβάλλει τον τρόπο γραφής ενός ονόματος σε μια γλώσσα ανύπαρκτη στην ουσία; Το πράγμα μπορεί να γίνει πολύ αστείο, ειδικά αν ο αρχικός αγοραστής του domain name, το έχει αγοράσει από κάποιον "γάτο" έναντι κάποιου ποσού. Ήτοι, ο πελάτης βρίσκεται να πιάνεται δύο φορές μαλάκας και εμείς σε μια κατάσταση να μην ξέρουμε που είναι ποιός και πώς πάμε εκεί. Χάρμα, χάρμα.
Το θέμα των ονομάτων είναι σοβαρό και ο hostmaster θα πρέπει να το αντιμετωπίσει ανάλογα. Ως τώρα, τα πράγματα στο Δίκτυο ήταν απλά, καθώς, μεταξύ μας ήμασταν, ό,τι ήθελε ο καθένας έκανε, και ουδείς ησχολείτο με το αν πάει κάπου να γίνει τρίπλα -δεν ετίθετο καν θέμα τρίπλας. Όσο όμως η γειτονιά πήζει, τόσο περισσότερο παρίσταται η ανάγκη για έναν καλύτερο έλεγχο του θέματος των ονομάτων. Και φυσικά δεν εννοούμε σε καμμιά περίπτωση εκ μέρους του κράτους, έτσι; Τα ονόματα, όπως και στο Αρχιπέλαγος της Γαιοθάλασσας, θα πρέπει να τα ελέγχουν οι μάγοι. Αυτοί που ξέρουν τι πραγματικά σημαίνει ένα όνομα και πώς μπορούν να το χρησιμοποιήσουν.
Το ραδιόφωνο παίζει America (A horse with no name), η ώρα είναι 15.38, μεσημέρι Κυριακής 15 Φεβρουαρίου και το πεντηκοστό δεύτερο S.N.A.F.U. πάει για φαγητό. Η μετάφραση περιμένει το απόγευμα για να πάρει σειρά, η Ελένη είναι στην τελική φάση της εργασίας της ή των εργασιών της -κοντεύω να χάσω το μέτρημα και η ’νοιξη μπαίνει στην πόλη από το παράθυρο της οδού Σαριπόλου, πίσω από το Μουσείο. Καλή σας εβδομάδα.
No comments:
Post a Comment