Η αλήθεια είναι -παραφράζοντας το γνωστό ρητό- ότι αν δεν υπήρχαν οι χάκερς, οι δημοσιογράφοι θα έπρεπε να τους εφεύρουν. Το θέμα είναι της κατηγορίας που οι αμερικάνοι συνάδελφοι έλεγαν παλιά "good copy" και οι έλληνες συνάδελφοι "κάνει γκελ". Ο κόσμος γουστάρει να ακούει για σκοτεινούς τύπους, πειρατές, μαυροντυμένους παρνόμους σε σκοτεινά δωμάτια, απόκρυφους κώδικες και κόλπα που κάνουν τον υπολογιστή να κελαηδάει, παραβιάσεις επτασφράγιστων μυστικών, τηλέφωνα που χτυπάνε μέσα στη νύχτα και αγωνία, ένταση, σασπένς, η μουσική να κορυφώνεται και τα δάχτυλα να παγώνουν στο σακουλάκι των πατατακίων.
Το Δίκτυο, έδωσε άλλη διάσταση στο χάκιν. Το dialup απευθείας στο στόχο, έχει αντικατασταθεί από την, εκ του μακρώθεν, πρόσβαση μέσω των δικτύων. Νέα εργαλεία κάλυψης, απόκρυψης και παραλλαγής (κάτι θυμόμαστε από τους λοχίες του Ε.Σ.), νέα κατορθώματα, νέες παραβιάσεις, νέα στοιχήματα με το μηχάνημα. Γιατί το χάκιν είναι κατά πολύ στοίχημα με το μηχάνημα και με τον εαυτό σου. Ή τουλάχιστον έτσι ήταν μέχρι πρότινος, γιατί πλέον οι χακιές έχουν -ή εν πάσει περιπτώσει μπορούν να έχουν- και μια διάσταση λίγο πιο πλατιά. Αυτή ακριβώς η διάσταση, πρέπει να ομολογήσω, ότι με ενδιαφέρει εξ' ίσου με την άλλη.
Παράδειγμα -μέσα απ' τη ζωή βγαλμένο- η πρόσφατη χακιά στο site της κ.Νικολούλη. Κάποιοι μπήκαν και με ιδιαίτερη προσοχή, άλλαξαν την κύρια σελίδα, υπογραμμίζοντας ορισμένες πλευρές της εκπομπής "Παιχνίδια της Ζωής" (και παράλληλα όλων των ομοίων της) που πολλοί εξ' ημών έχουμε σκεφτεί σιγανά ή φανερά. Ή μη μου πείτε ότι δε σας πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι οι εκπομπές αυτού του τύπου πουλάνε κάτι που κανονικά δεν είναι για πούλημα; Βέβαια άμεσοι υπεύθυνοι δεν είναι οι δημσιογράφοι -τουλάχιστον όχι μόνο- μια και οι ενδιαφερόμενοι ζητάνε να βγουν στον αέρα, νομιμοποιώντας έτσι το ζουμ στα κλαμμένα πρόσωπα όταν γίνει η πολυπόθητη εύρεση. Μόνο που αυτό δεν είναι το θέμα μας. Η τηλεκριτική αφορά άλλους εγγράματους συναδέλφους -ο υποφαινόμενος, όπως έχει ξαναπεί, δε διαθέτει καν τηλεοπτικό δέκτη.
Το ενδιαφέρον στην όλη ιστορία, είναι ο τρόπος που διάλεξαν για να αντιδράσουν κάποιοι τηλεθεατές, οι οποίοι τυγχάνουν και σχετικοί με το Δίκτυο. Αντί να κλείσουν την τηλεόραση και να ανοίξουν τα μηχανάκια τους, θεώρησαν ότι θίγονται προσωπικά, ότι παραβιάζεται ο ζωτικός τους χώρος. Δεν είναι τυχαίο το σύνθημα "Έξω τα σκουπίδια της TV από το Δίκτυο" που φιγουράριζε με μεγάλα γράμματα στην κύρια σελίδα της εκπομπής, το βράδυ της 12ης προς 13η Ιουνίου. Και θα ήταν ψέμματα να πω ότι δε με συγκίνησε, μια και φανερώνει μια ευαισθησία που ευχόμουν ολόψυχα να έχουν κάποιοι από τους εν Δικτύω συμπολίτες μας. Εδικά αν τυγχάνουν και κάπως μικροί σε ηλικία.
Έχω λόγους να πιστεύω ότι οι δράστες της... αισθητικής παρέμβασης στο site των "Παινιδιών της Ζωής", είναι όντως πιτσιρικάδες. Αυτός είναι και ο λόγος που το συμβάν με κάνει να χαίρομαι διπλά. Είναι ευχάριστο να βλέπεις παιδιά να συνδυάζουν κάποια κοινωνική ευαισθησία, με μια διάθεση να δράσουν, με χιούμορ και με γνώσεις. Όσο και αν εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν πρέπει να ήταν και πολύ δύσκολο τεχνικά, η διάθεσή τους να αντιδράσουν σε κάτι που όλοι ξέρουμε ότι τελικά θα γίνει (κανείς δεν αμφιβάλλει ότι τα κανάλια θα αναμιχθούν τελικά με το Δίκτυο) τους κάνει στα δικά μου μάτια συμπαθέστατους, αν και θα μου ήταν δύσκολο να υποστηρίξω κάτι τέτοιο σε κάποιον εκπρόσωπο του νόμου.
Το να εκφράζεσαι δημόσια, έχει ένα πρόβλημα (πολλά έχει αλλά ας μην το παρακουράσουμε): Διχάζεσαι ανάμεσα σε αυτό που πρέπει να πεις και σε αυτό που θέλεις να πεις. Από τη μία λοιπόν, οφείλω να πω ότι η ενέργεια είναι κακοήθης και μαρτυράει διάθεση για βανδαλισμό -κάτι που μπορεί να πει κανείς και για τα graffiti στους τοίχους της πόλης. Από την άλλη όμως, θα ήταν επιεικώς ψέμμα, να πω ότι τα εν λόγω graffiti δεν έχουν κάνει τις διαδρομές μου με τον ηλεκτρικό -ειδικά από τη Ν.Ιωνία ώς το Μαρούσι- πολύ πιο ενδιαφέρουσες. Το να μπαίνεις μέσα σε ένα site και να τα κάνεις λίμπα είναι παράνομο. ΟΚ. Όμως το να αντιδράς βίαια σε κάτι που σε καταπιέζει ή έστω σε ενοχλεί, ενώ πολύ συχνά είναι επίσης παράνομο, είναι και αναγκαίο.
Δε θα μπορούσα να προτρέψω κανέναν να κάνει κάτι ανάλογο, τουλάχιστον με την ιδίοτητα του δημοσίως γράφοντως. Με την ιδιότητα του πολίτη και δη του Δικτυπολίτη όμως, θα έλεγα ολοψύχως ότι το διασκέδασα ιδιατέρως και ότι με κατασυγκίνησε. Το να αλλάξει το site όψη ξανά είναι πολύ εύκολο για τους webmasters της εταιρείας. Αυτό που μετράει όμως είναι ότι κάτι τέτοιες κινήσεις, αν και βραχύβιες, εκφράζουν ένα πνεύμα που ειλικρινά χαίρομαι που υπάρχει. Μπορεί να μην είναι χάκιν με την παλιά, κομπιουτεράδικη έννοια του όρου, όμως είναι κοινωνικό χάκιν και αυτό προσωπικά μου κάνει, ίσως και περισσότερο.
Το ραδιόφωνο παίζει κάτι από Tuxedo Moon (The Stranger), η ώρα είναι 11.36 νύχτα Κυριακής 15/6/97 και το δέκατο ένατο S.N.A.F.U. πάει να κάνει μερικά τηλέφωνα. Η Ελένη έχει πήξει και χρειάζεται λίγη παρέα. Καλή σας εβδομάδα.
No comments:
Post a Comment