Ο υπογράφων τα εβδομαδιαία παραληρήματα που διαβάζετε σε αυτές τις "ιστοσελίδες" έχει δηλώσει επανειλημμένως ότι αγαπά τις mailing lists του Internet. Παρά την ανάπτυξη του web και τις ολοένα και αυξανόμενες προσπάθειες των εταιρειών software/hardware να το κάνουν περισσότερο ενδιαφέρον, οι λίστες έχουν μια ιδιαίτερη θέση στην προτίμησή μου και από όσο γνωρίζω την ίδια γνώμη έχουν και πολλοί άλλοι χρήστες του Δικτύου. Αν και το email εξακολουθεί να μην έχει ιδιαίτερες multimedia δυνατότητες -ακόμα- η αίσθηση της προσωπικής επικοινωνίας που σου δίνει ένα μήνυμα από μια λίστα, είναι κάτι που ομολογώ ότι δεν το αλλάζω με όλα τα shockwave του web.
Είναι αυτή η αίσθηση της κουβέντας που δε σταματάει, του τσακωμού και της ανταλλαγής απόψεων που γίνεται δίπλα σου, κάθε στιγμή της μέρας και της νύχτας. Και το ασύγχρονο του πράγματος κάνει την αίσθηση αυτή δυνατώτερη, μια και κάθε στιγμή θα έρθει ένα καινούριο μήνυμα που θα προσθέσει κάτι νέο σε μια κουβέντα που άρχισε πριν από μια εβδομάδα. Είναι η αίσθηση ότι το Δίκτυο είναι ζωντανό, ότι κάπου υπάρχει κάποιος που ξενυχτάει όπως κι εσύ, που μόλις ξύπνησε όπως κι εσύ, που έχει να πει κάτι ακόμα όπως κι εσύ. Σοβαρό ή γελοίο, κάτι πρωτότυπο ή μια από τα ίδια, μια ιδέα τελείως νέα ή κάτι που δεν το έχεις σκεφτεί έτσι, ένας άνθρωπος από την άλλη άκρη του κόσμου που πάει για ύπνο τη στιγμή που εσύ μόλις έχεις ξυπνήσει.
Αυτό είναι το Internet που εγώ αγαπώ και που χαίρομαι να βρίσκομαι μέσα του. Ένα μπέρδεμα ανθρώπων που ζουν, δουλεύουν, αγαπούν, μισούν, κινούνται και παράλληλα βρίσκονται σε μια αέναη κουβέντα, μέσα από τα threads των λιστών (και του Usenet, της άλλης παλιάς αγάπης). Μόλις μια συζήτηση τελειώσει, μια άλλη θα πάρει τη θέση της, περισσότερο ή λιγώτερο ενδιαφέρουσα, περισσότερο ή λιγώτερο ερεθιστική. Και ανάμεσα στις κουβέντες, τα intro των νέων μελών, οι άσχετες με το θέμα της λίστας ερωτήσεις, που δείχνουν όμως την ανάγκη κάποιου να πει τα προβλήματά του στους ανθρώπους που νοιώθει κοντά του, όπου και αν βρίσκονται.
Πολλές φορές τα threads καταλήγουν σε μονολόγους, σε παραληρήματα, σε άγριους τσακωμούς. Φυσικά -είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση η διαφωνία, ο εγωισμός, η διάθεση να υπερασπιστεί κανείς αυτό που πιστεύει και να το αποδείξει και στους άλλους. Και ο αναμάρτητος, πρώτος τον λίθον βαλλέτω. Τα flamewars που ανταλλάσσονται σε μεγάλες λίστες καθαρά επιστημονικού ενδιαφέροντος θα έκαναν πολλούς να αμφισβητήσουν το επιστημονικό κύρος ορισμένων εν Δικτύω αδελφών. Όμως και αυτό είναι ένα κομμάτι αυτού που λέμε κοινότητα του Internet. Όσοι δε θεωρούν τέτοιου είδους συμπεριφορές προνόμιο των συμπατριωτών μας, πλανώνται πλάνην οικτράν. Οι άνθρωποι είναι ίδιοι παντού.
Επειδή νοιώθω έτσι για τις λίστες, δεν μπορώ να συμμεριστώ τις απόψεις κάποιου φίλου που έχει γίνει πυρ και μανία με νεότευκτη λίστα της οποίας τυγχάνουμε αμφότεροι μέλη. Οι λίστες πρέπει να υπάρχουν, όποιος και να είναι ο λόγος σήματος/θόρυβο τους, όποιο και να είναι το θέμα τους, όποιοι και να είναι τα μέλη τους. Το ότι κάποιοι άνθρωποι ανακάλυψαν τώρα το Δίκτυο και τις δυνατότητές του, δεν πρέπει να μας κάνει να τους σνομπάρουμε, στο μέτρο που δε μας ενοχλούν. Ο καθένας έχει το χώρο του και μπορεί να κάνει ο,τι θέλει εκεί. Μπορούμε να μπούμε, να δούμε πως είναι και αν δε μας κάνει, ένα μήνυμα signoff, είναι πολύ έυκολο.
Συμφωνώ ότι στην εν λόγω λίστα ο λόγος S/N δεν είναι και ο,τι καλύτερο. Το ίδιο συμβαίνει όμως και σε πολλές άλλες λίστες. Συμφωνώ ότι τα μέλη της λίστας το παρακάνουν, εμμένοντας στα ίδια και στα ίδια. Συμφωνώ ότι επανανακαλύπτουν τον τροχό και το φωνάζουν σα να έχουν πετύχει δεν ξέρω κι εγώ τι. Συμφωνώ ότι έχουν τρελλαθεί να ανταλλάσσουν μηνύματα, με αποτέλεσμα να γεμίζουν τα mboxes μας με πράγματα που πάνε τρέχοντας για το /dev/null/. Όμως είναι -και αυτό- ένα από τα πράγματα που κάνουν το Δίκτυο τόσο μοναδικό. Αυτός είναι και ο λόγος που στη συγκεκριμένη λίστα -όπως και σε καποιες άλλες- προτιμώ να κάθομαι και να μη μιλάω. Lurking που λέγανε και παλιά. ’ντε το πολύ-πολύ να στέλνω κανά προσωπικό mail-απάντηση σε κάτι που ρωτάει κάποιος.
Το Δίκτυο είναι για όλους. Και για τους γνώστες και για τους αδαείς και για τους έξυπνους και για τους βλάκες και για τους συναρπαστικούς και για τους βαρετούς και για τους πρωτότυπους και για τους κοινότοπους. Και όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται όλο και πιο εύκολο. Ελπίζω μόνο οι διαφοροποιήσεις που -αναπόφευκτα- θα έρθουν, να μην αλλοιώσουν αυτή τη μοναδική δυνατότητα επικοινωνίας που δίνει στους ανθρώπους που το χρησιμοποιούν. Όσο για το λόγο S/N των λιστών (ή και του Usenet ή του web εδώ που τα λέμε) ας μη μας ανησυχεί και πάρα πολύ. Όντας καθρέφτης της "πραγματικής" κοινωνίας, το Internet δεν μπορεί να έχει λιγώτερους βλάκες. Ούτε -ευτυχώς- και λιγώτερους έξυπνους. Όσοι δε εξ' υμών δεν είναι και πολύ εξοικειωμένοι με το concept "mailing list", ας περάσουν μια βόλτα από το Liszt Com και μάλλον κάτι θα καταλάβουν.
Το ραδιόφωνο παίζει Ramones (We want the airwaves), η ώρα είναι 10.39 βράδυ Σαββάτου 12 Ιουλίου και το εικοστό τρίτο S.N.A.F.U. πάει να αποχαιρετήσει τους φίλους του από τις "Μυστήριες Ιστορίες" στο Ρόδον FM. Ο σταθμός, θα πάψει να εκπέμπει από την ερχόμενη Τρίτη, όμως το ραδιόφωνο θα εξακολουθήσει να παίζει για τους αναγνώστες του S.N.A.F.U. Καλή σας εβδομάδα και καλή ραδιοφωνική τύχη -εκ Δικτύου- στον Αντρέα, τη Τζέην, τον Κωνσταντίνο, το Χάρη, την Αναστασία και τον Κώστα.
No comments:
Post a Comment