Και ο χορός καλά κρατεί φίλες και φίλοι. Οι επισκέψεις σας έχουν αυξηθεί κατακόρυφα (τελικά φαίνεται ότι όντως το άρθρο στο ΒΗΜΑ αύξησε τη δημοτικότητα του ανταποκριτή σας) ενώ το αίτημα του S.N.A.F.U. για feedback σχετικά με την εξέλιξή του, ικανοποιήθηκε ιδιαιτέρως. Αρκετοί φίλοι εμφανίστηκαν με διάφορες απόψεις, η κυρίαρχη των οποίων, ήταν �αν δε σου σκοτίσουν τα συκώτια, αν δεν αλλάξεις περιεχόμενο, αν δεν το γεμίσεις μπανεράκια και αν δεν κάνει δυο χρόνια να κατέβει, κάνε ό,τι θέλεις�. Η αλήθεια είναι ότι τους περιορισμούς αυτούς τους έχω βάλει κι εγώ καλοί μου αναγνώστες. Ως εκ τούτου, και με δεδομένο ότι έχω τη συμπαράστασή σας, θα προχωρήσω κάποια στιγμή στο νέο βήμα. Το πότε, ως γνωστόν είναι άγνωστον.
Πέραν τούτου, σε σκέψεις με έβαλε η εμπειρία ενός φίλου και συναδέλφου, ο οποίος εκτός από το να γράφει περί Δικτύου, είναι και σύμβουλος μηχανοργάνωσης σε ένα μεγάλο μεσιτικό γραφείο. Κάποια στιγμή λοιπόν και κατόπιν απαιτήσεως της διευθύνσεως του μαγαζιού, άρχισε κάποιες επαφές με εταιρείες μηχανογράφησης. Ο λόγος; Να δημιουργηθεί μια λύση λογισμικού και hardware προκειμένου το συγκεκριμένο γραφείο να μπορέσει να είναι προσβάσιμο μέσω Internet ώστε με την επικείμενη δημιουργία υποκαταστημάτων να μπορέσει το μαγαζί να λειτουργεί πάνω από ένα intra/extra net.
Θαυμάσια μέχρι εδώ. Σκέφτηκε λοιπόν ο άνθρωπος, ότι όλο το υλικό θα μπορούσε να στηθεί σε έναν SQL server πάνω από τον οποίο θα λειτουργεί το web site και από όπου τα τοπικά γραφεία θα μπορούν να ενημερώνονται για τα ακίνητα που έχει η κύρια βάση δεδομένων. Το web και ο θαυμαστός κόσμος του, θα φροντίσει τα δεδομένα να εμφανίζονται με τον τρόπο που θέλουν οι άνθρωποι να τα βλέπουν, ενώ η διείσδυση στην αγορά της πλατφόρμας αυτής (SQL δε φτιάχνει μόνο η Microsoft, έτσι;) εξασφαλίζει ότι αυτό το κόλπο θα είναι up and running και στο μέλλον. Καλυτερότερος ο δικός μου και εύγε για τη σύλληψη του concept. Δε συμφωνείτε;
Από ό,τι φαίνεται όμως, δε συμφωνούσε ο software house -και χρησιμοποιώ τον όρο καταχρηστικά, καθώς οι απόψεις που μου μετέφερε ο συνάδελφος, κάθε άλλο παρά κολακευτικές είναι. Οι άνθρωποι εκεί, άρχισαν κάτι παραληρήματα περί Paradox και Delphi, και που να τρέχεις τώρα με το Internet, και ποιος χρησιμοποιεί SQL server, και οι γραμμές του ΟΤΕ είναι για τα μπάζα, και μπίζνες στο Δίκτυο δε γίνονται ακόμα, και να περιμένουμε καμιά διετία και βλέπουμε, και έχουμε εμείς μια καλή proprietary λύση που θα κάνει τη δουλειά σας, και θα μπορείτε να κάνετε dialup από τη μια μηχανή στην άλλη και να κάνετε download όλη τη db με τις εικόνες της (300ΜΒ), και όλα αυτά κοστίζουν, και τέτοια.
Οι άνθρωποι αυτοί, όπως τους έκανε να παραδεχτούν στο τέλος ο φίλος μου, δεν ξέρουν από SQL και από Internet. Και έχουν πολλές επιφυλάξεις να μάθουν, μια και φοβούνται ότι αν επενδύσουν σε μια τεχνογνωσία αξίας 10 εκατομμυρίων για να φτιάξουν ένα προϊόν που θα πουλιέται 2 εκατομμύρια και θα είναι φτιαγμένο μόνο για μεσίτες (ή για αρχιτεκτονικά γραφεία ή για καταστήματα που πουλάνε καλτσοδέτες -το αντικείμενο είναι αδιάφορο), θα βρεθούν να έχουν δαπανήσει 10 εκατομμύρια και να έχουν βγάλει 2, ήτοι θα είναι μείον ένα οχτάρι μύρια, σε μια εποχή που δε μας περισσεύουν κιόλας.
Και βέβαια, με μια επιχειρηματική λογική που τσακίζει, προτείνουν στον πελάτη μια λύση που στην ουσία θα εξαρτάται δια βίου από αυτούς, στηριγμένη σε ανύπαρκτα πρότυπα και σε τεχνολογία πενταετίας (ίσως και δεκαετίας). Που να τρέχεις τώρα για πειράματα της αλλοδαπής και για μοδάτα πράγματα. Παίξε καλές δοκιμασμένες λύσεις, που έχουν στηρίξει όλη την ελληνική αγορά λογισμικού και μηχανοργάνωσης εδώ και χρόνια. Από τους ανθρώπους που σας έφεραν το Υ2Κ και μια σειρά από άλλα χαριτωμένα φαινόμενα. Cobol rules φίλες και φίλοι - όσο για το TCP/IP και τα περί αυτώ, είπαμε. Είναι για άλλους.
Το ερώτημα είναι βέβαια, σε τι μπορεί να ελπίζει κανείς άμα ακούει τέτοια κόλπα. Το να μην ξέρεις μια τεχνολογία, δεν είναι κακό, αν και μπορεί να είναι αναγκαίο να τη μάθεις - ειδικά άμα είσαι �σπίτι λογισμικού�. Είναι όμως πολύ κακό το να προσπαθείς να ψήσεις τον κόσμο ότι η λύση που θα έχει διάρκεια και μέλλον, δεν είναι η σωστή, προκειμένου να καλύψεις τις δικές σου ανεπάρκειες. Έτσι έχουν την απαίτηση να μπουν �στον επόμενο αιώνα� όλοι αυτοί οι σπουδαγμένοι πληροφορικάριοι; Και μη σπεύσει κανείς να μου πει για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και για το πόσο μαλάκες είναι οι πελάτες. Τα ξέρω και τα δύο. Μόνο που αυτό δεν μπορεί να δικαιολογεί τα πάντα. Ο πελάτης δεν είναι υποχρεωμένος να ξέρει -αυτοί είναι.
Το ραδιόφωνο παίζει κάτι από Phil Collins (δεν είμαι σίγουρος, όλα μοιάζουν κάπως), η ώρα είναι 3.10 μεσημέρι Πέμπτης 25 Μαρτίου (του Ευαγγελισμού) και το εκατοστό έβδομο S.N.A.F.U. πάει μια βόλτα από την εφημερίδα και μετά ίσως περάσει μια βόλτα από την καλή του. Δεν είναι ευχάριστο να γίνεται πόλεμος στη γειτονιά και να έχεις αδερφό φαντάρο και δη νεοσύλλεκτο, ό,τι και να λένε οι κεφαλές της χώρας. Καλή σας εβδομάδα.
No comments:
Post a Comment