Είναι μια ικανοποίηση φίλες και φίλοι αναγνώστες το ότι πέρασε όλη αυτή η ιστορία με τα βραβεία και ησυχάσαμε. Για αρκετές μέρες, ορισμένοι εξ' ημών είχαν εμπλακεί σε συζητήσεις και ανταλλαγές απόψεων που κάθε άλλο παρά προήγαγαν τη σκέψη μας. Βαρετά πράγματα και ανοησίες φίλες και φίλοι. Παράλληλα, η πιάτσα αρχίζει και ενδίδει στην καλοκαιρινή ραστώνη (ΤΜ), οι περισσότεροι την κοπανάνε για κάποια τριήμερα, οι κουβέντες για δουλειές μεταφέρονται στο Σεπτέμβριο, τα περιοδικά κλείνουν την ύλη των τευχών τους με γοργούς ρυθμούς προκειμένου να την κάνουν άπαντες προς την πλησιέστερη παραλία και γενικώς μια κατάσταση αφόδευσε εντός. Τι δίκτυα και ιστορίες μου λες τώρα.
Και μέσα σε όλο αυτό το χάλι, ο ανταποκριτής σας προσπαθεί να οργανώσει τη σκέψη του για την επερχόμενη σεζόν. Κάποιες δουλειές υπάρχουν, κάποιες άλλες είναι στα σκαριά (έχουν γίνει οι κουβέντες αλλά αναμένουμε το Σεπτέμβρη), νέα έντυπα πρόκειται να ξεκινήσουν, κάποια από τα παλιά αναδομούνται -που μου 'ρθε τώρα αυτό- και συνεπώς μπορεί να συμπεριλάβουν και το γράφοντα στις τάξεις τους. Παράλληλα ετοιμάζω εκείνο το βιβλίο που λέγαμε, αν και τελικά φαίνεται ότι δε θα είναι το ίδιο το S.N.A.F.U. αλλά κάτι με αφετηρία το S.N.A.F.U. Ίσως είναι καλύτερα το S.N.A.F.U. να μείνει μόνο online. Αν πάντως όλα πάνε καλά, θα συναντήσετε τον ανταποκριτή σας στα βιβλιοπωλεία, πολύ σύντομα.
Αλλά νομίζω ότι παραληρώ. Και η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι λίγο περίεργα φίλες και φίλοι. Τον τελευταίο καιρό διαβάζω πολύ -τέσσερα βιβλία ταυτόχρονα, προσπαθώντας να καταρρίψω το ρεκόρ του άλλου διάσημου κοντού, του Ναπολέοντα- ενώ παράλληλα σκέφτομαι την πιθανότητα της διευρύνσεως του επαγγελματικού μου αντικειμένου. Δεν εννοώ να πιάσω καμιά δουλειά σε τράπεζα για να συμπληρώνω το εισόδημά μου -προς Θεού. Απλά σκέφτομαι ώρες-ώρες ότι υπάρχουν ένα σωρό θέματα για τα οποία θα άξιζε να γράψει κανείς και τα οποία δε σχετίζονται (άμεσα τουλάχιστον) με το Internet. Και αυτό, όχι επειδή το Internet έχει πάψει να μου λέει -κάθε άλλο- αλλά επειδή υπάρχει πολύς κόσμος στον οποίο ο ανταποκριτής σας θα ήθελε να έχει πρόσβαση, και ο οποίος (κόσμος) δεν έχει σχέση με το Internet αλλά έχει σχέση με πολλά άλλα πράγματα.
Το αστείο είναι ότι και αυτές οι ανησυχίες μου προήλθαν από το ίδιο το Internet. Όσο ψάχνω στο Δίκτυο και όσο αυτό μεγαλώνει, βρίσκω όλο και περισσότερα πράγματα που θα μπορούσαν να είναι θέματα για περιοδικά και εφημερίδες, όλο και περισσότερα πράγματα που ενδιαφέρουν πολύ κόσμο, όλο και περισσότερα πράγματα που μπορούν να πυροδοτήσουν προβληματισμούς και συζητήσεις. Και παράλληλα, εντυπωσιάζομαι όλο και περισσότερο από τη δυνατότητα του μέσου σαν πηγή πληροφοριών και σα μια διαρκής βιβλιοθήκη που λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο. Ακόμα και με το γνωστό πρόβλημα της αναζητήσεως πληροφοριών (το οποίο παρεμπιπτόντως γίνεται εμφανέστερο κάθε μέρα που περνάει), παραμένει ένα καταπληκτικό εργαλείο και εξοργίζομαι με το πόσο το αγνοούν οι περισσότεροι συνάδελφοι.
Ακόμα και αυτή τη στιγμή που γράφω τις γραμμές αυτές, υπάρχουν 4 browsers ανοιχτοί που κατεβάζουν υλικό τόσο για δουλειά, όσο και για προσωπική αναζήτηση. Ο ένας φέρνει υλικό για τον οικονομολόγο John Keynes, ο άλλος για το φιλόσοφο Herbert Marcuse, ο τρίτος για το ρεπορτάζ του CNN σχετικά με το αέριο σαρίν στο Βιετνάμ και ο τέταρτος για το μύθο του Ιερού Δισκοπότηρου. Α ναι. Υπάρχει και ένας πέμπτος, ο οποίος απλά ακολουθεί τυχαία links -η τακτική του ντετέκτιβ Ντερκ Τζέντλι (τον οποίον θα γνωρίζετε όσοι ασχολείστε με το συγγραφέα Ντάγκλας ’νταμς). Δοκιμάστε το και είναι βέβαιο ότι θα πέσετε σε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Πληροφορίες, ιδέες και σχόλια, εναλλάσσονται συνεχώς δίνοντας ένα σωρό από ερεθίσματα σε οποιονδήποτε είναι διατεθειμένος να τα ψάξει. Γιατί άραγε είναι τόσο λίγοι αυτοί που το κάνουν; Λάθος ερώτηση στην περίοδο μεταξύ Μουντιάλ και Μουντομπάσκετ μάλλον...
Πολύ συχνά έχω την εντύπωση ότι βρίσκομαι σε άλλο πλανήτη φίλες και φίλοι αναγνώστες. Τόσα πράγματα βρίσκονται τόσο κοντά -δεν έχεις παρά να απλώσεις το χέρι σου και να τα πάρεις. Και όμως είναι ελάχιστοι αυτοί που το κάνουν. Οι περισσότεροι, παρακάμπτουν αυτή την τεράστια δυνατότητα και αρκούνται στο να γκρινιάξουν για αυτά που δεν έχουν, για αυτά που δε γίνονται και για αυτά που δεν μπορούν να κάνουν. Μάλλον έχει να κάνει με το εθνικό σπορ της ανικανοποίητης χώρας που ζούμε ή της εποχής που ανάγει την ουσία των πραγμάτων στην απόκτηση ενός κόκκινου σπορ αυτοκινήτου, στο συγχρωτισμό με ξανθές υπάρξεις και στη δυνατότητα διακοπών στα Κανάρια Νήσια (ο τόνος στο ήτα) -αλήθεια, ξέρετε ποιο είναι το TLD για τα Νησιά αυτά; Κάπου διάβαζα τις προάλλες ότι είναι ΥΒ, εκ του "yellow bird". Είναι αυτό που λέμε "δημοσιογραφικές πληροφορίες μη απολύτως εξακριβωμένες".
Η αγορά δεν έχει νέα τις μέρες αυτές φίλες και φίλοι. Υπάρχουν πράγματα που ψήνονται, αλλά με τη χαλαρότητα που περιμένει κανείς τέτοια εποχή. Ένας φίλος webmaster, μου έλεγε προχθές ότι βλέπει κάποια ενθαρρυντικά στοιχεία, με κύριο την αύξηση των ποσών που παίζονται στις δουλειές. Ένας άλλος, εξ ίσου webmaster, πιο νέας εταιρίας όμως, μου έλεγε ότι έχει πέσει πολλή δουλειά λόγω του ανασχεδιασμού στα sites πελατών που βιάστηκαν να έρθουν, αλλά δεν πήραν αυτά που περίμεναν ή που έλπιζαν. Και τα δύο στοιχεία αξίζουν έρευνας και δείχνουν ότι η κατάσταση εγκυμονεί ενδιαφέρουσες εξελίξεις. Αναμένουμε, αν και το κύριο ενδιαφέρον μας είναι στο πως θα βολέψουμε το θέμα της απομακρύνσεως από το άστυ για ορισμένα αναζωογονητικά μπάνια. Ανάγκη της εποχής βλέπετε.
Το ραδιόφωνο παίζει Clash (1977), η ώρα είναι 3 μεσημέρι Κυριακής 12 Ιουλίου και το εβδομηκοστό τρίτο S.N.A.F.U. πάει για φαί. Το στομάχι της Ελένης πάει καλύτερα και ελπίζουμε ότι μερικά μπάνια θα κάνουν τα πράγματα ακόμα πιο καλά. Καλή σας εβδομάδα και ελπίζω να είμαστε πιο συγκροτημένοι στο προσεχές μέλλον.
No comments:
Post a Comment