Wednesday, February 2, 2011

(12/9/98) Περί πολλών



Χαίρετε, χαίρετε. Μαυρισμένοι και ωραίοι από ό,τι βλέπω, έτοιμοι να πέσετε με τα μούτρα στη νέα σεζόν. Μου λείψατε αγαπητοί μου αναγνώστες και αν κρίνω από τα logs που είδα, σας έλειψα και εγώ. Πολύ το χαίρομαι και ομολογώ ότι θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να συνεχίσετε να έρχεστε. Τέρμα οι κοινοτοπίες και ας πάμε να δούμε τι έγινε τις ημέρες που λείψαμε -όχι και λίγα, εξ όσων αντελήφθην.


Βέβαια θα μου πείτε ότι δεν έρχεστε εδώ να διαβάσετε ειδησεογραφία -υπάρχουν πολλά και καλά sites που ασχολούνται με το θέμα και σίγουρα έχουν πολύ περισσότερα resources από τον ταπεινό σας ανταποκριτή. Έλα όμως που συνήθως τα προς σχολιασμό θέματα προκύπτουν από την επικαιρότητα. Πάρτε για παράδειγμα αυτό που πρόσφατα κυκλοφόρησε στον Τύπο με τοις αμοιβές στελεχών του ΟΤΕ. Όταν βλέπω ότι τέως συνάδελφος, αμείβεται περίπου 1,5 εκατομμύριο για να είναι σύμβουλος, παθαίνω ήττα φίλες και φίλοι. Σκέφτεστε τι θα κάνατε με έναν τέτοιο μισθό;


Θα αποφύγω να σχολιάσω το αν και κατά πόσον ο συγκεκριμένος συνάδελφος και η δουλειά που κάνει εκεί, αξίζουν πράγματι 1,5 εκατομμύριο -αυτά είναι για τους κακεντρεχείς που έσπευσαν να πουν διάφορα. Και θα μείνω στο ότι 1,5 εκατομμύριο είναι πολλά λεφτά. Πάρα πολλά. Όχι ότι είναι και τα περισσότερα δηλαδή. Πάρτε την περίπτωση των web sites. Τον τελευταίο καιρό, έχουν αρχίσει και ακούγονται κάτι τιμές, που ομολογουμένως είναι αστρονομικές. Τα πεντάρια και τα δεκάρια εκατομμύρια, πέφτουν βροχή. Πότε έγινε το web τόσο επικερδής χώρος ρε μάγκες;


Και το χειρότερο είναι, ότι τα λεφτά αυτά δεν πάνε και εκεί που πρέπει. Αν τα έπαιρναν οι developers και οι authors, κάτι θα γινόταν. Έλα όμως που τα παίρνουν τα στελέχια και οι πάσης φύσεως άχρηστοι των εταιριών. Υπάρχουν στην πιάτσα κάτι "project managers" -ένας τίτλος που μου έχει κάτσει στο λαιμό, ό,τι και να λένε κάτι φίλοι που κάνουν αυτή τη δουλειά- που παντελονιάζουν ανέτως ένα εκατομμύριο το μήνα για sites που ειλικρινά δεν είναι ούτε για φτύσιμο. Και σα να μην έφτανε αυτό, εμφανίζονται και παντού ως γνώστες του αντικειμένου. Μη χέσω δηλαδή.


Γίναμε αγορά εκατομμυρίων φίλες και φίλοι. Μόνο που τα εκατομμύρια τα παίρνουν αυτοί που θα τα έπαιρναν ούτως ή άλλως. Οι πάσης φύσεως οικείοι, φίλοι, αριβίστες και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Βέβαια, όσο η αγορά μεγαλώνει, τόσο θα αρχίσουν να παίζονται σοβαρά λεφτά και άλλο τόσο θα φτάσουν σε σημείο να πληρώνονται όλοι οι ενασχολούμενοι καλά. Το πρόβλημα είναι, ότι σε πιάνει μια κάποια κατάθλιψη όταν βλέπεις ότι οι πρώτοι στην ουρά είναι αυτοί που έχεις μάθει να βλέπεις σε όλη σου τη ζωή να προπορεύονται όταν είναι να πάρουν και να έρχονται τελευταίοι όταν είναι να δώσουν.


Προβληματισμοί εφηβικού επιπέδου θα πείτε. Τι να κάνουμε αγαπητοί αναγνώστες του S.N.A.F.U. Ο ανταποκριτής σας παραμένει έφηβος (το σύνδρομο του Πήτερ Παν -πάντα είχα μια καλή σχέση με τους κάθε είδους Πάνες), και εξακολουθεί να ενοχλείται από αυτά που οι περισσότεροι θεωρούν κοινό τόπο. Όπως έλεγε και ένας φίλος, κάποιος πρέπει να την κάνει και αυτή τη δουλειά. Γιατί όχι εμείς;


Χωρίς πλάκα το χάρηκα πολύ που σας ξαναείδα. Και συμπαθάτε με αν σας πήρα μονότερμα. Είχα πολύν καιρό να σκεφτώ και να συζητήσω Internetικά -μη φανταστείτε ότι στα νησά ασχολιόμασταν πολύ με τα δίκτυα. 10 μέρες μακριά από όλα αυτά μπορεί να σου δώσουν μια πολύ καλή αντίληψη για τα πράγματα και είμαι σίγουρος ότι αυτή η σεζόν θα φέρει καλή προσωπική ζωή, καλές ιδέες και καλές δουλειές. Κουράγιο σε όσους αναπολούν το καλοκαίρι, και πάλι εδώ είμαστε.


Το ραδιόφωνο παίζει Rolling Stones (Out of time) και μάλλον το ίδιο θα παίζει και όλη η Αθήνα, αν και ο ανταποκριτής σας μάλλον δε θα βρίσκεται εκεί που λέει ότι θα είναι όλος ο κόσμος -τριάντα χιλιάρικα είναι κάπως πολλά. Η ώρα είναι 3.25 μεσημέρι Σαββάτου 12 Σεπτεμβρίου και το εβδομηκοστό ένατο S.N.A.F.U. πάει για φαί -πρέπει μετά να βοηθήσει και την καλή του που βάφει το σπίτι της. Καλή σας εβδομάδα και καλώς σας βρήκα.

No comments:

Post a Comment