Wednesday, February 2, 2011

(18/1/99) Νενικήκαμεν



Ο ανταποκριτής σας φίλες και φίλοι, δε γνωρίζει πόσο πωλείται ένα αυγό σήμερα. Επίσης, είναι χρήστης του διαδικτύου (αυτό πρέπει να είναι κάτι σαν το Internet) και το λογαριασμό του ΟΤΕ του, τον πληρώνει ο ίδιος. Επίσης, δεν είναι σίγουρος αν υπήρξε ποτέ φτωχός -μάλλον θα πρέπει να ορίσουμε τη φτώχεια και το αν και κατά πόσον τη μετράμε με τα μέτρα της επίσημης οικονομίας ή με τα μέτρα της καθημερινότητας. Σίγουρα όμως, ξέρει ότι μετά από πέντε χρόνια στην πιάτσα του Δικτύου και μερικά περισσότερα στην πιάτσα γενικώς, δε γνωρίζει ούτε πόσους χρήστες έχει το Internet, ούτε ποιοι είναι ώστε να μιλήσει για λογαριασμό τους. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί παρά να πει -για άλλη μια φορά- τη γνώμη του, είτε αυτή συμπίπτει με τις προσδοκίες κάποιων αναγνωστών του, είτε όχι.


Βρισκόμαστε πάνω σε ένα μέσο, το οποίο γεννήθηκε και μεγάλωσε στο περιθώριο των κρατικών επιχορηγήσεων και των υστεριών κάποιων δυσκοίλιων εξουσιομανών. Το όραμα ενός πραγματικά εμπνευσμένου ανθρώπου, φιλτραρισμένο μέσα από τα ξενύχτια εκατοντάδων σοφών, έφτασε να δώσει σε όποιον έχει έναν υπολογιστή, μια αξία που καταφέρνει να ενώσει όλα τα μέσα του παρελθόντος, σε ένα σχετικά ανέξοδο και πραγματικά παντοδύναμο όπλο. Και ελάχιστοι έχουν συνειδητοποιήσει την αξία του και τις δυνατότητες που ανοίγει τόσο για μας, όσο και για αυτούς που θα έρθουν μετά από μας. Drum roll φίλες και φίλοι, διότι το S.N.A.F.U. σκοπεύει να σας ανακοινώσει σε τι συνίσταται η αξία αυτή.


Σε δύο πολύ απλά πραγματάκια: στη δυνατότητα επικοινωνίας και στη δυνατότητα πλατύτερης και αποκεντρωμένης ενημέρωσης. Όποιος έχει αυτά στα χέρια του, μπορεί να έχει πλήρη εικόνα για το τι γίνεται, πως γίνεται και ποια είναι η δική του θέση σε αυτό. Όποιος έχει τις δύο αυτές δυνατότητες, μπορεί να ξέρει πότε αυτά που ακούει έχουν βάση και πότε είναι φούμαρα, πότε η πραγματικότητα κινείται ερήμην του και πότε μπορεί να επηρεάσει καταστάσεις. Και αυτό, επειδή όπως οι ρωμαίοι στρατηγοί που πρώτοι εξέφρασαν την αξία της, έχει στα χέρια του την πληροφορία. Η εξίσωση είναι γνωστή: πληροφορία + επεξεργασία = γνώση.


Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι ο γράφων, βαρέθηκε τις τελευταίες τρεις εβδομάδες να ακούει κραυγές. Ανενημέρωτοι ανόητοι, έσπευδαν να κάνουν καφενειακή αντιπολίτευση, με επιχειρηματολογίες της πλάκας, συγκρίνοντας πορτοκάλια με αγγούρια όποτε τους συνέφερε και κατακεραυνώνοντας όποιον τους επεσήμαινε τη διαφορά και το παράλογο του εγχειρήματος, για να καταλήξουν σε μια σειρά από μεγαλόστομες παπάρες στα -εξ ίσου ανυποψίαστα- ΜΜΕ. Στόχος; Η ικανοποίηση αιτημάτων που ουδεμία σχέση έχουν με την ελληνική οικονομική πραγματικότητα, τουλάχιστον σε πρώτη φάση. Σε δεύτερη φάση, τα γνωστά συνθήματα για αυτούς που λυμαίνονται την πτωχή πλην τιμία χώρα μας.


Τρίχες καλοί μου αναγνώστες. Και ομολογώ ότι λυπάμαι, διότι κάποιοι από αυτούς που έσπευσαν να προσεταιριστούν τις παραπάνω κραυγές, ξέρω ότι ξέρουν καλύτερα. Το πρόβλημα αυτής της χώρας, δεν είναι οι δημόσιες υπηρεσίες και η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος. Είναι η βλακεία. Η ωμή, αμόλυντη και 100% καθαρή βλακεία. Αυτή είναι που συντηρεί το δημόσιο, αυτή είναι που φρενάρει την εξέλιξή μας ως μονάδες και ως έθνος, αυτή είναι που δημιουργεί όλα τα προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στην καθημερινή μας ζωή. Όσο ποιο γρήγορα γίνει σαφές αυτό, τόσο πιο γρήγορα θα καταφέρουμε να κάνουμε κινήσεις με σαφήνεια και με αποτέλεσμα.


Ναι φίλες και φίλοι, ο ανταποκριτής σας τα πήρε από την εύκολη δημοσιότητα, την ταύτιση με τον κάθε τυχάρπαστο τέως βιομήχανο που απέκτησε πολιτική συνείδηση προχθές και τη σύμπλευση με αυτούς που στην ουσία σκάβουν το λάκκο μας. Ο ανταποκριτής σας ήθελε μερικά queries στο whois του Hostmaster για να δούμε ποιοι είναι φίλοι και ποιοι εχθροί, ήθελε να δει μια συνέχεια μεταξύ του να βρίζουμε την Compunet On Line από τη μια και να τη θεωρούμε θεματοφύλακα της ηθικής μας από την άλλη. Ήθελε να δει τηλέφωνα σε όλους τους αρμόδιους φορείς, ξεφώνημα σε όλους αυτούς που έσπευσαν να συνταχθούν με τον αγώνα προκειμένου να βγάλουν ένα κουκί παραπάνω.


Μερικά traceroute και λίγη σκέψη παραπάνω, είναι αρκετά για να κινήσουν έντονες υποψίες φίλες και φίλοι. Και από εκεί και πέρα, αυτό που χρειάζεται, είναι στοιχειώδεις γνώσεις πολιτικής οικονομίας, λίγη επαφή με την πραγματικότητα και λίγη διάθεση να δούμε πέρα από τη μύτη μας. Τι είναι αυτό που μένει; Ότι αυτοί που ήθελαν να πετύχουν κάτι, το πέτυχαν (ή πρόκειται να το πετύχουν). Οι υπόλοιποι, για άλλη μια φορά νίκησαν. Όπως νικάνε κάθε Κυριακή στα γήπεδα και κάθε τετραετία στις κάλπες. Όποιος το κατάλαβε, ας κάνει την αυτοκριτική του -οι υπόλοιποι, μπορούν να θριαμβολογήσουν για το ότι κατάφεραν με τον αγώνα τους να κατακτήσουν το κόκαλο που -ούτως ή άλλως- τους είχαν πετάξει. Συγχαρητήρια σύντροφοι. Και στα δικά μας.


Το ραδιόφωνο παίζει τη Διεθνή, η ώρα είναι 4.15 ξημερώματα Δευτέρας 18 Ιανουαρίου και το ενενηκοστό έβδομο S.N.A.F.U. πάει για ύπνο. Φαίνεται ότι κάποιο φίλοι έστειλαν καλά vibes και τα προβλήματα της Ελένης δείχνουν να έχουν αίσια έκβαση -σας ευχαριστώ για αυτό και σας χρωστάω μια χάρη. Καλή σας εβδομάδα και χρόνια μου πολλά. Ο ανταποκριτής σας σήμερα κλείνει -αισίως- τα 32.

No comments:

Post a Comment