Wednesday, February 2, 2011

(11/10/98) Και καλή ψήφο να'χουμε



Από Διός άρξασθε, έλεγαν οι παλιοί. Και βεβαίως εμείς δεν μπορούμε παρά να ευθυγραμμιστούμε. Έτσι, στέλνουμε χαιρετίσματα σε έναν καλό φίλο του S.N.A.F.U. από το hack.gr και του λέμε ότι συμμεριζόμαστε τις ανησυχίες του και ελπίζουμε ότι ο κόσμος σιγά-σιγά θα αρχίσει να καταλαβαίνει. Επίσης, δεχόμαστε την παρατήρηση -επρόκειτο όντως για παράθυρο mailer και όχι browser- και ο ανταποκριτής σας παραδέχεται ότι μίλησε επιπόλαια την προηγούμενη εβδομάδα. Σε περίπτωση που όλα αυτά σας φαίνονται λίγο περίεργα, διαβάστε το προηγούμενο S.N.A.F.U. και θα καταλάβετε. Αν δε, δεν έχετε υπ' όψιν το hack.gr, να πάτε να το δείτε πάραυτα. Κάποια στιγμή μάλιστα, ο ανταποκριτής σας σκέφτεται να αποκτήσει μια σελίδα εκεί. Με -τι άλλο- κακίες από τα τρέχοντα.


Είπα κακίες (μέρα πού'ναι σήμερα) και σκέφτηκα ότι έτσι όπως είναι τα πράγματα στην πιάτσα μας δεν υπάρχει ακριβώς η έννοια "κακία" φίλες και φίλοι αναγνώστες. Τι είναι κακία δηλαδή; Το να γράψεις ότι η εταιρία Χ πλήρωσε ένα πολλακισμύριο για ένα web site 17 HTML σελίδων; Ή ότι η εταιρία Ψ έφτιαξε ένα site με μια εισαγωγή 700 KB φτιαγμένη σε Flash, χωρίς να έχει κανένα λόγο να το κάνει; Ή ότι η εταιρία Ω κατεβάζει προσφορές σε διαγωνισμούς για κρατικά sites ξέροντας εκ των προτέρων ότι θα τους πάρει; Κακίες είναι; Ας μην τα κάνουνε να μην τα λέμε. Και παρότι ο ανταποκριτής σας, ούτως ή άλλως έχει αποφύγει επανειλημμένως να γράψει σε διάφορα έντυπα διάφορες παπάρες που γίνονται -πρέπει να βγάλουμε και το ψωμί μας, έτσι;- πιστεύει ότι κάποια πράγματα πρέπει να γράφονται, επειδή έτσι βγαίνει κάτι καλό.


Τις προάλλες, καθόμουν με ένα φίλο και σκαλίζαμε το web, φίλες και φίλοι αναγνώστες. Είχαμε ένα project στα σκαριά και προσπαθούσαμε να βγάλουμε θέματα για να προτείνουμε σε έναν εκδότη. Μέσα σε δύο ώρες, και χωρίς πολλή κούραση, βγάλαμε 23 θέματα. Και εκεί, συνειδητοποιήσαμε ότι το web έχει γίνει στ' αλήθεια ένα μαγικό μέρος, όπου υπάρχουν τα πάντα. Εφαρμογές εξαιρετικά έξυπνες, sites με καταπληκτικό περιεχόμενο, design που μαρτυράει γνώση και πολύ ψαγμένη αισθητική, βαθιά γνώση του Internet και κοφτερή σκέψη για να καλυφθούν όλες οι λεπτομέρειες. Ειλικρινά ήταν ανακουφιστικό αγαπητοί μου αναγνώστες. Και ταυτόχρονα φυσικά καταθλιπτικό.


Μέσα σε δύο ώρες, είδαμε πιο πολλές καλές δουλειές, από όσες έχουμε δει μέσα σε ένα χρόνο σε όλο το ελληνικό web -και το λέει αυτό κάποιος που *σιχαίνεται* κυριολεκτικά, εκείνο το "ό,τι γίνεται στην Ελλάδα είναι σκατά" που κατατρέχει σύμπασα την ελληνική κοινωνία. Στην καθημερινή μας δουλειά, φτάνουμε σε σημείο να στύβουμε ένα site, προκειμένου να βγάλουμε μια καλή κουβέντα και αυτό κυρίως για να μην κάψουμε κάποιο φίλο που θα έχει συμμετάσχει στη δημιουργία του. Μόνο που βαθιά μέσα μας, ξέρουμε ότι αυτό που βλέπουμε, είναι μια μαλακία και μισή (μιάμιση μαλακία στο σύνολο), που μπορεί άνετα να φτιαχτεί μέσα σε μια βδομάδα και που είναι παράλογο να έχει κοστίσει παραπάνω από 200-330 χιλιάδες δραχμές.


Και βέβαια, τίθενται για πολλοστή φορά τα ίδια ερωτήματα και οι ίδιοι προβληματισμοί, περί του γιαλού και της ορθότητος αυτού κλπ κλπ. Μόνο που εκεί έξω γίνεται πανικός και αντάρα φίλες και φίλοι, και εδώ κοιμόμαστε. Για την ακρίβεια, κοιμούνται αυτοί που μας πληρώνουν, αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις και αυτοί που μας κυβερνούν. Και μια μέρα σαν τη σημερινή, που όλοι (;) ασχολούνται με το ποιος θα διοικήσει το Δήμο τους, καλό είναι να θυμόμαστε το πόσο εκτός είναι οι άνθρωποι αυτοί από αυτά που συμβαίνουν γύρω τους (και γύρω μας). Μη μου πείτε ότι είναι άσχετο, διότι δεν είναι. Οι πολιτικοί εκφράζουν μια κοινωνία -το ίδιο κάνει και η αγορά. Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε που λέει και ο λαός (και επαναλαμβάνει ο Ζουράρις).


Όταν βλέπουμε το Δήμαρχο της πόλης (μιλάω για τον τωρινό, αν και δεν έχω λόγο να πιστεύω ότι δε θα είναι και ο επόμενος) της Αθήνας, τον άνθρωπο που έχει πουλήσει πιο πολλή μούρη από οποιονδήποτε άλλο έχει περάσει από όλη την πολιτική σκηνή της χώρας, να κατοχυρώνει το προεκλογικό του domain μια εβδομάδα πριν τις εκλογές, τι πρέπει να υποθέσουμε για τη σχέση που έχει (αυτός ή το επιτελείο του) με το Δίκτυο; Και πόσο πρόκειται να χρησιμοποιήσει ουσιαστικά ένα μέσο το οποίο στην πραγματικότητα δεν πιστεύει ή εν πάσει περιπτώσει δε σέβεται τους χρήστες του; Ειλικρινά, το συγκεκριμένο γεγονός, καίτοι δε με εξέπληξε, με πίκαρε ιδιαίτερα -είναι και αυτός ένας λόγος που αποφάσισα να μην πάω να ψηφίσω. Θα τα καταφέρουν και χωρίς εμένα, είμαι σίγουρος.


Κάτι τέτοιες μέρες φίλες και φίλοι, ο ανταποκριτής σας δεν έχει και πολλή διάθεση να γράψει -θα το καταλάβατε φαντάζομαι. Ίσως επειδή είναι οι μέρες που συνειδητοποιεί περισσότερο από ποτέ το πόσα πράγματα γίνονται στραβά και πόσα πράγματα φταίνε για τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος γύρω μας. Είναι οι μέρες που η αγορά του Internet (ή για την ακρίβεια ο τρόπος που λειτουργεί στην Ελλάδα) φαίνεται αφάνταστα κουραστική, βαρετή και ανάξια λόγου. Μάλλον χρειάζεται από καιρού εις καιρόν μια καλή αποτοξίνωση με λίγο Internet από το εξωτερικό. Έτσι, για να μην ξεχνάμε ποιοι είμαστε δηλαδή.


Το ραδιόφωνο παίζει U2 (New year's day), η ώρα είναι 3.40 μεσημέρι Κυριακής 11 Οκτωβρίου και το ογδοηκοστό τρίτο S.N.A.F.U. συνεχίζει ακάθεκτο το επόμενο βιβλίο του Πράτσετ (Lords and Ladies). Όπως είπαμε και παραπάνω, οι εκλογές θα κυλήσουν χωρίς εμάς -αν και η Ελένη αποφάσισε να πάει- και το βράδυ θα παρακολουθήσουμε με κομμένη την ανάσα την εκλογή του ανώτατου άρχοντα της πόλης μας. Από το Internet φυσικά. Καλή σας εβδομάδα.

No comments:

Post a Comment