Thursday, February 3, 2011

(11/7/99) Περί υποαπασχόλησης



Ο Κώστας, είναι φίλος και αναγνώστης του S.N.A.F.U. εκ των παλαιοτέρων και πιστοτέρων. Εδώ και πάνω από ένα χρόνο, ανταλλάσσουμε απόψεις μέσω e-mail και τους τελευταίους μήνες έχουμε αρχίσει να βρισκόμαστε και in real life. Αντικείμενο -συνήθως- των συζητήσεών μας, το Internet, η αγορά του και το πως μπορεί κανείς να κάνει κάτι ενδιαφέρον, δημιουργικό, προσοδοφόρο ή οτιδήποτε άλλο μέσα σε αυτό. ΟΚ, δεν είναι πρωτότυπο -πολλοί έχουν τέτοιες ανησυχίες. 1/4μως αυτό είναι το δικό μας βίτσιο, τι να κάνουμε;


Ο βασικός προβληματισμός του Κώστα τον τελευταίο καιρό, ήταν αν θα σταματήσει να εργάζεται στην πολυεθνική εταιρεία που εργάζεται ή αν θα ρίξει όλο το βάρος και την ενεργητικότητά του στο site που έχει φτιάξει μαζί με μια παρέα τεσσάρων ακόμα φίλων. Το site τους έχει να κάνει με παιχνίδια υπολογιστών και έχει αρχίσει να προσελκύει το ενδιαφέρον τόσο του κοινού του Δικτύου, όσο και των εταιρειών που κατασκευάζουν και διανέμουν τίτλους.


Γιατί σας τα λέω αυτά; Επειδή πιστεύω ότι ο Κώστας έκανε πολύ καλά που επέλεξε να φύγει από την πολυεθνική και να ασχοληθεί με το site του. Οι στελεχάντζες της πολυεθνικής, αν και τρε μουραντέν και με άποψη επί παντός επιστητού, έχουν μαύρα μεσάνυχτα από Internet και από τις δυνατότητες που προσφέρει και η αλήθεια είναι ότι περιόριζαν σφόδρα το δικό μου στο να κάνει αυτά που ήθελε. Έτσι, πράττων ορθότατα, τους έγραψε όπου βρήκε πρόχειρα και βγήκε να παίξει στην ελεύθερη πιάτσα.


Το πλέον εκνευριστικό σημείο της εικόνας, είναι ότι σαράντα πέντε μάνατζερ και εξήντα μαρκετάδες (ΤΜ) δεν μποροούν να καταλάβουν πέντε απλά φακτς οφ λάιφ, παρά το γεγονός ότι οι πατεράδες τους έσκασαν αρκετά μύρια σε σχολεία εντός και εκτός των συνόρων. Αντίθετα ο δικός μας, αν και το μόνο του τυπικό προσόν είναι κάποιο πτυχίο προγραμματιστή τύπου ΚΟΡΕΛΚΟ, έπιασε το ζουμί με τη μια και ήδη κινείται προς την κατεύθυνση του να στήσει μια επιτυχία.


Σκέπτεται λοιπόν ο ανταποκριτής σας φίλες και φίλοι, δεν είναι κρίμα να υπάρχουν κάποιοι Κώστες, που υποαπασχολούνται σε διάφορες μουράτες πολυεθνικές, μόνο και μόνο επειδή οι διευθυντές και οι προιστάμενοί τους, έχουν μάυρα μεσάνυχτα για κάτι; Δε θα έπρεπε οι άνθρωποι αυτοί να εισακούονται και να έχουν την ευκαιρία να κάνουν αυτό στο οποίο έχουν ταλέντο ή φαντασία ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο; Ειδικά από τη στιγμή που η εταιρεία *έχει* ανάγκη αυτά τα οποία μπορούν πραγματικά να κάνουν και θα μπορούσε να τους πληρώσει αδρά για να το κάνουν.


Μπούλσιτ. Οι μαρκέτες προτιμούν να ανταλλάσσουν μέμο και να πηγαίνουν για καφέ στο Deals, να αγοράζουν αμάξια και γκόμενες και να καταστρώνουν χάι στρατηγικές για το πως θα κινηθεί η εταιρεία. Παράλληλα, θεωρούν εαυτούς power users της τεχνολογίας και πιστεύουν κατά βάθος ότι αυτοί θα οδηγήσουν τις εταιρείες τους στον εικοστό πρώτο αιώνα, όποτε και αν έρθει αυτός. Σιγά μην καθήσουν να ασχοληθούν με την ουσία των πραγμάτων.


"Φάτε χώμα γουρουνόκωλοι" παραληρούσε ο Γιώργος ο Πιλάλας, δια στόματος του άλτερ έγκο του, Ζωρζ Πιλαλί. Και καλό είναι να το βροντοφωνάξουν και όλοι οι Κώστες ανά την επικράτεια. Οι ιδέες υπάρχουν, το ταλέντο υπάρχει και ακόμα το Δίκτυο λειτουργεί αρκετά συνεργατικά, ώστε να μπορεί να βρεθεί η κατάλληλη άκρη για να πραγματοποιηθούν οι ιδέες, ακόμα και αν δεν υπάρχει το απαιτούμενο ρευστό. Μάγκες κάντε την και σε πολύ λίγο καιρό, όλοι αυτοί οι κόπανοι θα κάνουν ουρά για να σας ζητάνε αυτόγραφα. Τέικ ιτ φρομ μη, τον ταπεινό σας Δικτυακό ανταποκριτή.


Το ραδιόφωνο παίζει Μουσικές Ταξιαρχίες (το ομώνυμο από τον πρώτο δίσκο), η ώρα είναι οκτώ και είκοσι, απόγευμα Κυριακής 11 Ιουλίου είναι και το εκατοστό εικοστό δεύτερο S.N.A.F.U. πρέπει να γράψει σαν τρελλό, καθώς πέρασε όλο το Σάββατο με την καλή του και τώραδεν προλαβαίνει. Καλή σας εβδομάδα και καλό κουράγιο με τις ζέστες.

No comments:

Post a Comment