Wednesday, February 2, 2011

(20/10/98) Περί της εκθέσεως Σταρ



Μερικές φορές φίλες και φίλοι, σκέφτομαι πολύ σοβαρά ότι κάτι πρέπει να κάνω με το μυαλό μου -αρχίζω και ξεχνάω. Για άλλη μια φορά, το S.N.A.F.U. ήταν έτοιμο στην ώρα του, και για κάποιον ανεξήγητο λόγο δε βγήκε στον αέρα όταν έπρεπε να βγει. Τις πταίει; Τα μυαλά του ανταποκριτή σας φταίνε -τι άλλο. Συγνώμη για άλλη μια φορά και ελπίζω να μην επαναληφθεί. Εν πάσει περιπτώσει, το θέμα που έχω στο νου μου, δεν είναι οι ατασθαλίες του S.N.A.F.U., αλλά αυτό που έγινε θέμα για όλη την υφήλιο, ήτοι η έκθεση Σταρ και η κυκλοφορία της μέσω Internet.


Το αν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δικαιούται να έχει προσωπική ζωή ή όχι, ποσώς με απασχολεί εν προκειμένω -φαντάζομαι το ίδιο και εσάς. Το αν πρέπει, λόγω της προσωπικής του ζωής αυτής, να χάσει τη θέση του, επίσης είναι ένα θέμα που αφορά τους αμερικανούς και την αντίληψή τους για τα πολιτικά και ηθικά θέματα της χώρας τους. Η προβολή όμως που παίρνει το Internet εν μια νυκτί, εξ αιτίας του θέματος αυτού, είναι κάτι που σίγουρα θα σας έβαλε σε σκέψεις. Εμένα τουλάχιστον με έβαλε.


Απο τη μια έχουμε τα ρεκόρ πρόσβασης στους -αρχικά τέσσερις- servers που δημοσίευαν την έκθεση του ανεξάρτητου εισαγγελέα. 450 και σελίδες σε τέσσερις μηχανές για ένα κοινό πάνω από 150 εκατομμύρια, είχαν σαν αποτέλεσμα καθυστερήσεις που πολλές φορές έφταναν τη μισή ώρα ή και παραπάνω. Όσο για τους αριθμούς; Το CNN έφτασε να έχει και 340.000 χτυπήματα το λεπτό -και εδώ δεν υπήρχαν εικόνες ή άλλα στοιχεία στην κάθε σελίδα. Στην ουσία ήταν χτύπημα και επισκέπτης. Εντυπωσιακό δε νομίζετε; Και δεν ήταν μόνο το CNN -όλα τα sites που φιλοξένησαν την έκθεση είχαν (και ακόμα έχουν) ανάλογα νούμερα.


Το Δίκτυο έδειξε για μια ακόμα φορά ότι αντέχει, παρά τις προβλέψεις πολλών ευρυμαθών για το αντίθετο. Και το κοινό, έδειξε για μια ακόμα φορά το επίπεδό του: το 70% των επισκεπτών χτυπούσαν τις σελίδες με τις γλαφυρές περιγραφές των σεξουαλικών περιπετειών του προέδρου Κλίντον ενώ μόλις ένα 20% ασχολήθηκε με το θέμα της ψευδορκίας και των ενδεχομένων συνεπειών αυτής (μεταξύ των οποίων και η καθαίρεση του προέδρου). Βέβαια το ότι σχεδόν όλοι κάνουν μια βόλτα από τα κόκκινα φωτάκια το ξέρουμε, οπότε το γεγονός δε μας εκπλήσσει. Το αναφέρουμε όμως ούτως ή άλλως, καθώς δείχνει ότι η κοινωνιολογία του Internet παραμένει αυτή που κατά βάθος υποπτευόμαστε.


Εκείνο που μας άρεσε πολύ όμως, ήταν η ταχύτητα με την οποία η πληροφορία κυκλοφόρησε. Δια της τακτικής της χιονοστιβάδας, τα τέσσερα sites έγιναν 40 και τα 40, 4000 και ακόμα περισσότερα, μέσα σε ώρες. Ο καθένας που κατέβαζε την έκθεση έκρινε σκόπιμο να την αναρτήσει κάπου για να τη δουν και άλλοι (χώρια που έτσι έφερνε και κάποιους παραπάνω επισκέπτες στο δικό του site). Ειδικά δε από τη στιγμή που το αντικείμενο του ενδιαφέροντος ήταν ένα κείμενο με hyperlinks -το κατ' εξοχήν είδος που φοριέται μέσα στο web- ήταν αδύνατο να μη συμβεί αυτό που συνέβη. Και το Δίκτυο, πήρε την εκδίκησή του από την τηλεόραση και τον Τύπο, οι οποίοι αρκέστηκαν σε περιλήψεις και ενίοτε σε screen shots.


Καλό αυτό φίλες και φίλοι αναγνώστες. Και ακόμα καλύτερο, το ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ, απέδειξε το πόσο σοβαρή είναι, δημοσιεύοντας η ίδια (και μάλιστα με μεγάλη πλειοψηφία υπέρ) ένα κείμενο που είναι τελείως αντίθετο με το Communications Decency Act που ψήφισαν πριν από δύο χρόνια. Προφανώς η Γερουσία τους, δεν έπιασε το αστείον του πράγματος, ούτε συνειδητοποίησε ότι γίνεται η ίδια παροχέας ασέμνου περιεχομένου, προς τα καημένα παιδάκια τα οποία με τόση αυταπάρνηση υπερασπιζόταν πριν από λίγο καιρό. Διαστροφές, πούρα και άλλες γλαφυρές λεπτομέρειες, βρίσκονται πλέον επίσημα σε κάποια από τα πιο σοβαρά sites του web. Ο tempora o mores.


Φυσικά για μας το πράγμα δεν είναι παράξενο, έτσι δεν είναι; Οι άνθρωποι δεν μπορούν να σταματήσουν το ποτάμι που κυλάει και ελπίζουμε ότι μετά από αυτό το τελευταίο θα το καταλάβουν και οι ίδιοι και θα σταματήσουν να μας σκοτίζουν. Όσο για τη διαφήμιση που έκαναν στο μέσο -και ακολούθως σε όλους εμάς-, καλοδεχούμενη. Δε μένει παρά να δούμε πως θα την εκμεταλλευτούμε. Πρόκειται για μια ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη. Ας μην ξεχνάμε ότι πολύ σύντομα θα ξαναρχίσουν οι κραυγές περί παιδεραστών και πορνογράφων.


Το ραδιόφωνο παίζει Neil Young (keep on rockin' in the free world), η ώρα είναι 3.30 μεσημέρι Κυριακής 20 Σεπτεμβρίου και το -αισίως- ογδοηκοστό S.N.A.F.U. πάει να τηλεφωνήσει στην καλή του και μετά για φαί -έχουμε και δουλειές το απόγευμα. Καλή σας εβδομάδα και -να τολμήσουμε;- καλό Φθινόπωρο.

No comments:

Post a Comment