Sunday, January 30, 2011

(1/2/98) Περί πραγματικότητος



Στο Intercontinental την έβγαλε αυτό το Παρασκευοσαββατοκύριακο ο ανταποκριτής σας φίλες και φίλοι αναγνώστες -και τώρα που θα τελειώσω το κείμενο, για εκεί θα ξεκινήσω, αν και πρώτα θα περάσω από την ΕΕΧΙ όπου σαν καλό μέλος θα ασκήσω το δικαίωμά μου του εκλέγειν. Για όσους δεν το πήραν χαμπάρι, η Ένωση Ελλήνων Χρηστών Internet, ταρακουνήθηκε λιγάκι εσχάτως, όταν για πρώτη φορά στην ιστορία της, βρέθηκε να χάνει το Διοικητικό Συμβούλιό της μέσα σε ένα μήνα περίπου. Τα πώς και τα γιατί μάλλον δεν αφορούν κανέναν εκτός ΕΕΧΙ -εδώ που τα λέμε και εντός ΕΕΧΙ είναι πολύ συζητήσιμο το πόσους αφορούν, καθώς τα μέλη (οι ή πελάτες, ανάλογα πώς βλέπει κανείς τα πράγματα) ελάχιστο ενδιαφέρον έχουν δείξει για τα τεκταινόμενα στο "σύλλογό" τους. Όπως και νά έχει, το θέμα είναι μάλλον ήσσονος σημασίας και επανέρχομαι στα του Intercontinental.


Όπως γνωρίζετε όλοι οι καλώς πληροφορημένοι αναγνώστες του S.N.A.F.U. τις ημέρες αυτές, διεξάγεται στο ανωτέρω ξενοδοχείο η έκθεση AMTECH, το πιο μεγάλο ίσως γεγονός σχετικά με τη βιομηχανία της πληροφορικής στη χώρα. Οργανωμένη από το ελληνοαμερικάνικο εμπορικό επιμελητήριο, η έκθεση δίνει τη δυνατότητα σε αμερικάνικες εταιρίες που πρέχουν προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής τεχνολογίας, να πάνε και να εκθέσουν εαυτόν ώστε να μάθει και ο κόσμος τι καταπληκτικά πράγματα έχουν να δώσουν. Καμμιά σαρανταριά περίπτερα, όλες οι μεγάλες εταιρίες που ξέρουμε και αγαπάμε (που λέει ο λόγος), άφθονο έντυπο υλικό για το αρχείο σας, δωράκια και μπιχλιμπίδια για να θυμάστε τη μία ή την άλλη εταιρία, γκόμενες-γλάστρες που δεν έχουν απολύτως καμμιά σχέση με το άθλημα και πωλητές-γλάστρες για τους οποίους ισχύει το ίδιο.


Ο κόσμος της εν Ελλάδι πληροφορικής σε όλο του το μεγαλείο φίλες και φίλοι. Φυσικά πουθενά δεν αναφέρονται όλα εκείνα τα απίστευτα software houses με εκείνα τα τρομερά προγράμματα σε Clipper (ή σε κάτι άλλο εξ' ίσου εξωτικό) με τα οποία κινείται η ελληνική αγορά -όσοι πέρασαν από την AMTECH θα σχημάτισαν την εντύπωση ότι η πιάτσα μας παίζει αποκλειστικά σε Windows NT πάνω σε δίκτυα TCP/IP και με μηχανές άνω του 200άρη Pentium με αποθηκευτικά RAID και τεράστιες οθόνες. Το λογισμικό μας είναι τελευταία λέξη της τεχνολογίας και οι ανάγκες μας ίσα που καλύπτονται από τα πιο πρόσφατα προϊόντα της Silicon Valley. Φυσικά τα πάντα είναι επώνυμα -από μεγάλες, ακριβές εταιρίες- και οι πωλητές είναι σύμβουλοι μηχανοργάνωσης, ειδικοί στο να μας καλύψουν κάθε ανάγκη. Ένα χάρμα δηλαδή.


Φυσικά δεν υπήρχε ούτε ένα περίπτερο που να μην έχει ανοιχτή και μια οθόνη στο web, έτσι; Όλα τα προιόντα είναι Internet-enabled ή ειδικά σχεδιασμένα για το Δίκτυο, οι υπολογιστες έχουν εξ' ορισμού modem και το λογισμικό με κάποιον απόκρυφο τρόπο, συνδέεται με το Δίκτυο. Κορωνίς δε της εκθέσεως, το Electronic Commerce Pavillion που -με τη συνδρομή της ομάδας για το ηλεκτρονικό εμπόριο του Οικονομικού Πανεπιστημίου (η παλιά ΑΣΟΕΕ)- στήθηκαν κάποια περίπτερα με σκοπό να δείξουν στο κοινό το πώς θα ψωνίζει στο μέλλον. Φυσικά οι πιο πολλές εφαρμογές χρησιμοποιούν το Internet για να συνδέσουν "κατάστημα" και πελάτη. Τα ψώνια σας πλέον μέσω των δικτύων -μα γιατί δεν μπαίνετε να αγοράσετε κάτι; ’νθρωποι-κράχτες για εικονικά μαγαζιά δίνουν παράσταση για να ψήσουν καχύποπτους ή ανυποψίαστους πελάτες (τωρινούς ή μελλοντικούς). Gibson, πόσο μου λείπεις απόψε...


Kαι έξω τί, φίλες και φίλοι; Έξω από το Intercontinental, έξω από τα ελαφρώς τσαλακωμένα κοστούμια των πωλητών και από το βαριεστημένο βλέμμα των γλαστρών που περιμένουν να τελειώσει το event για να κινηθούν προς το πλησιέστερο γαβ-χάουζ ώστε να πνίξουν την πλήξη τους σε κανά ουΐσκι πολλών οκτανίων, έξω από τα μηχανήματα των πολλών εκατομμυρίων της Silicon Graphics, τι υπάρχει; Τι λέει ο πολύς κόσμος για τις εξελίξεις της πληροφορικής και των δικτύων; Τι λέει η ελληνική αγορά του Internet, οι υπεύθυνοι μηχανογράφησης, οι χειριστές και οι χάκερς, οι βολτάροντες στο web και οι warez; Φυσικά τίποτα -τα πράγματα είναι έτσι όπως ήταν, καθώς ο καθένας αφομοιώνει τα πράγματα με τον τρόπο του. Και όσο και να αγχώνονται οι "εντός" ότι τα πράγματα βαίνουν προς μια νέα αναγέννηση, όλοι ξέρουμε ότι στην ελληνική πραγματικότητα τα πράγματα είναι αλλιώς.


Δε δείχνει η AMTECH την πραγματικότητα φίλες και φίλοι. Τη δείχνει όμως το γραφείο τελετών από τη Θεσσαλονίκη που έφτιαξε web site για να διαφημίσει τις υπηρεσίες του (δείτε πόσο διαφορετικό νόημα αποκτάει το ανθρωπάκι στο σήμα "under construction") και η εταιρία που φτιάχνει παστέλια και που "σύντομα θα είναι κοντά μας". Τη δείχνει η δεύτερη απόπειρα για το "Net Control" που πλέον άλλαξε και λέγεται "Internet Control" λες και τα πέντε γράμματα αρκούν για να αλλάξουν τα πράγματα. Τη δείχνουν οι απεγνωσμένες προσπάθειες των παροχέων να μεγαλώσουν το bandwidth τους, μπας και καταφέρουν να ψήσουν τον κόσμο ότι τα δίκτυα είναι πιο σέξι από ό,τι φαίνονται. Τη δείχνει η μηδενική συμμετοχή στα τεκταινόμενα της ΕΕΧΙ και οι 48 ώρς που χρειάστηκαν οι υπεύθυνοι του Υπουργείου για να καταλάβουν ότι ο server τους ήταν υπό κατάληψη -owned που λένε και οι δικοί μου.


Η παρέα των παιδιών από την Πάτρα (νάστε καλά μάγκες) με τις αλογοουρές και το τρλλαμένο μάτι που πέρασαν από το περίπτερο και τα είπαμε, ήταν πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα των δικτύων και των μηχανών από όλους αυτούς τους δήθεν κομπιουτεράδες που δεν ξέρουν σε τι server τρέχει η εφαρμογή που πουλάνε. Με μηχανές πολύ πιο μικρές από τα γυαλιστερά διπλά Pentium που χάϊδευαν εν είδει τηλεπαιχνιδιού οι αλόγες με τα μίνι, κάποιοι τύποι γράφουν την ιστορία των δικτύων ακόμα και τώρα. Αυτή είναι η πραγματικότητα φίλες και φίλοι και οι υπόλοιποι ας λένε ό,τι θέλουν. Ούτως ή άλλως, όπως λέει και ο Μπορίς Βιάν, έχουν μαύρα μεσάνυχτα.


Το ραδιόφωνο παίζει Isaac Hayes (Theme from Shaft), η ώρα είναι 5, μεσημέρι Κυριακής 1ης Φεβρουαρίου και το πεντηκοστό S.N.A.F.U. πάει να ψηφίσει και να δει την τελυταία πράξη της AMTECH. Καλή σας εβδομάδα, καλό μήνα και καλή τύχη στην Ελένη για το ξεμπέρδεμά της από το Αθήνησι.

ΥΓ
Και σ' αυτό το ποστ, η ημερομηνία ήταν λάθος (1/2/97 αντί για 1/2/98) και αλλάχτηκε προκειμένου να μην μπερδευτούν οι αθώοι περαστικοί.

Γρηγόρης Μηλιαρέσης
Ιανουάριος 2011

No comments:

Post a Comment